December 20th 2009

“કલમ”

                        કલમ”

તાઃ૩/૧૨/૧૯૭૪                       પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

હાથમાં લીધી અને બસ વધવા જ લાગી    
                           ક્યાં?
       કાગળ પર જ આગળ વધવા લાગી
                      કોણ? કલમ?
                    હા,ભાઇ કલમ
                ક્યાં નથી પહોંચતી?
                     હાથમાં આવી
                           અને
             કાગળ પર સરકવા લાગી
                          ત્યારે
          ભુખ્યાને રોટલો મળ્યો,
                      ઘરડાંને સહારો મળ્યો,
           ડુબતાને તરણુ મળ્યું,
                       પ્રેમીકાને પ્રેમ મળ્યો,
          મોં ને મનગમતી વાનગી મળી,
                   પત્નીની આશા ફળી,
            વિદેશમાં સગાંને હસતા કર્યા,
   ભાઇ બહેનને દુર દુરથી નજીક આણ્યા
                            કોણે?
                       કલમે સ્તો
               પારકાને પોતાના કર્યા,
            મારી મને કલમ કેડે મળી,
                  કવિની કલ્પના ફળી
 મુંગાને વાચા મળી,કલ્પનામાં સાકારતા વણાઇ
       સ્વપ્નું જાગીને જુએ,પર્વતો રણકી ઉઠ્યા,
                 શરણાઇમાંથી શબ્દો ઝર્યા
                      અરુણોદય થયો,
                 દીપ પરદીપ બન્યો,
        સહારો નિઃસહાય માનનારને મળ્યો
                   કોયલને સંગીત મળ્યુ,
                      મોરને ટહુકો મળ્યો,
    કામિની વશ થઇ,જગત નિંદ્રાધીન દીસે,
              ભુલી ગયો સૃષ્ટિની સાકારતાને,
                      અરુણ આકાશે થયો,
            ભાન થયુ લાગ્યો જ્યારે અનિલ,
   માને મનડું પ્રદીપ થયો,પણ દીસે નહીં પ્રકાશ
                       ત્યારે જોયું
                            કલમ
           હાથમાંથી ગઇ હતી સરી…….

=============================

December 19th 2009

દુઃખના ડુંગર

                       દુઃખના ડુંગર

તાઃ૧૮/૧૨/૨૦૦૯                    પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

જગતપિતાની જગતલીલા,મળી જાય છે જન્મ
સુખદુઃખનો સાગર જોતાં,લીલા સાથે જેવા કર્મ
                         ……….જગતપિતાની જગતલીલા.
પારખી જીવની ભક્તિ જગે,કરુણા સાગર ફરી લખે
આવી આંગણે પ્રેમ મળે, ને સફળ જીવન બની રહે
કર્મનાબંધન કોઇનાજાણે,લખ્યા લલાટે લેખના જાણે
પ્રભુ ભક્તિનો ટેકો મળતા,દુઃખના ડુંગર દેહથી ભાગે
                          ……….જગતપિતાની જગતલીલા.
સુખદુઃખની સાંકળ છેએવી,હદય શ્વાસના સંબંધ જેવી
પળપળને જો પકડીચાલો,ઉજ્વળ જીવન માણી હાલો
સંસ્કારના સિંચનનેમેળવતા,આશીર્વાદની વર્ષા લેતા
ભાગે દુઃખના ડુંગરત્યાંથી,સુખનાસોપાન મળે જ્યાંથી
                           ……….જગતપિતાની જગતલીલા.

==================================

December 17th 2009

વ્હીસલ વાગી

                          વ્હીસલ વાગી

તાઃ૧૬/૧૨/૨૦૦૯                         પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

ગામની હું ભઇ ગોરી છોરી,નમણી નાજુક કમર વાળી
ચાલતી જ્યારે શેરીમાં,ત્યારે પડતીનજર સૌની ત્રાસી 
                          ………  ગામની હું ભઇ ગોરી છોરી.
લીપસ્ટીક તો  હોઠથી હુ દુરરાખુ,ના કદી મેં લાલી જોઇ
કુદરતના આનિર્માણ દેહને,સાચવીસમજી જગે હું રાખુ 
વાળમાથાના હું ઓળીરાખુ,ના પવનકદીયે પકડે એમ
તોયકળીયુગમાં નાસમજાય,કે વ્હીસલવાગે પાછળકેમ
                           ……… ગામની હું ભઇ ગોરી છોરી.
વામન જીવની વામન વૃત્તિ,ના વિરાટ કદી એ વિચારે
જન્મમરણ વચ્ચેનાજીવનને,નામાનવી સમજે કોઇકાળે
મુખથીવાગે વ્હીસલ જ્યારે,ના સમજ આંખનેપડે ત્યારે
આસમજને ના શરમઅડે,કેના ઉજ્વળતાના સોપાન જડે
                           ……….ગામની હું ભઇ ગોરી છોરી.
માતાપિતાના સંસ્કારમાં,તો માનવજીવનને મહેંક મળે
સુંદરતાના સહવાસમાંરહેતા,પુષ્પતણી સુવાસમળીરહે
ગૃહજીવનની સુંદરકેડીપકડતા,નાઆંખોથીકળીયુગદીસે
વ્હીસલ છે વકરેલીવૃત્તિ,સાંભળતા હૈયેથી ધ્રુણાજ નીકળે
                              ……..ગામની હું ભઇ ગોરી છોરી.

===================================

December 16th 2009

બાપુનો ડાયરો

                  બાપુનો ડાયરો

તાઃ૧૫/૧૨/૨૦૦૯                  પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

હે..ઉઠી સવારમાં પગે લાગો માબાપને,
    ને જલ્દી નાહીધોઇ તૈયારથાવ પળવારમાં
હે..ચા નાસ્તો તૈયાર કર્યો છે માડીએ,
     જે સેવા કરીને માણજો સૌ એક સંગમાં.
                    ……….હે  ઉઠી સવારમાં પગે.
હે..સમયને સમજી પકડી ચાલજો
     જે ઉજ્વળ જીવન જોઇને મહેંકસે સંસાર
હે..સ્નેહ પ્રેમનીસાથે મળશે પ્રેમ આશીશ
      જે મળી જતાં જીવને મળશે પ્રભુ પ્રીત
                    ……….હે  ઉઠી સવારમાં પગે.
હે..ભણતરના સોપાને કરજો મહેનત
    જે દેશે ઉજ્વળ જીવનને ભાવિ પણ મધુર
હે..મળી જશે માન અને સન્માન જગે
    જે મેળવવા તરસે છે જગના અનેક જીવ
                    ……….હે  ઉઠી સવારમાં પગે.
હે..જુવાનીમાં કરજો મહેનત મનથી
    જે લઇ આવશે જીવનમાં મહેંક મધુવનની
હે..લેજો જીવનમાં ભક્તિનો એક રંગ
    જે લાવશે શાંન્તિજીવને આવશે જ્યારેઅંત
                    ……….હે  ઉઠી સવારમાં પગે.

********************************

December 15th 2009

પ્રેમની સાચી વર્ષા

                   પ્રેમની સાચી વર્ષા

તાઃ૧૪/૧૨/૨૦૦૯                      પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

ભક્તિ પ્રેમની વર્ષા થતાં,જીંદગી પાવન થઇ
મનુષ્ય જીવન સાર્થકજોતાં,જીવને શાંન્તિ થઇ
                       ………ભક્તિ પ્રેમની વર્ષા થતાં.
માનો પ્રેમ હૈયેથી મળતાં,બાળપણ માણ્યુ અહીં
ડગલેપગલે ટેકો દેતી,માની લાગણી મળતીગઇ
હાર માના હૈયાનોથતાં,માના પ્રેમની વર્ષા થઇ
જીવન ઉજ્વળ માકૃપાએ,જીવને દેહ દીધો અહીં
                       ………ભક્તિ પ્રેમની વર્ષા થતાં.
પિતાનાપ્રેમનો ટેકો મળતા,પાવન રાહ મળી ગઇ
મહેંકજીવનમાં મહેનત સાથે, હૈયાની આશીશ લઇ
હિંમતહામને લગનમનથી,સારાકામથી આવી ગઇ
ભણતર એ ચણતરજોતા,પિતાના પ્રેમની વર્ષાથઇ
                      ……….ભક્તિ પ્રેમની વર્ષા થતાં.
માબાપની આંગળી પકડી,બાળપણ પ્રેમે ધીમે ચાલે
જુવાનીના સોપાન ચઢવાને,મહેનત મનથીજ લાગે
જ્યોત જીવનની ઉજ્વળભાસે,જ્યાં ભક્તિ સંગે આવે
મહેંકે જીવન ત્યાં માબાપના પ્રેમની સાચીવર્ષા જ્યાં
                       ………ભક્તિ પ્રેમની વર્ષા થતાં.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

December 14th 2009

ચિંતાનું બારણુ

                      ચિંતાનું બારણું

તાઃ૧૩/૧૨/૨૦૦૯                              પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

એક,બે,પંદર,વીસ,પચીસ ગણતાં,ઉંમર વધતીજ જાય
બેપગની સાથે ચાલવાસમયે,ત્રીજી લાકડી આવી જાય
કુદરતનો નિર્મળ નિયમ,ત્યાં ચિંતાનુ બારણુ ખુલી જાય
                         ………એક,બે,પંદર,વીસ,પચીસ.
મન મહેનતને ઉજ્વળ જીવન,દેહની સાથે જ હરખાય
સફળતાના સહવાસમાં,પ્રેમાળ સાથ સૌના મળી જાય
કદમ કદમની પારખ છે પ્યારી,જે બુધ્ધિથી જ તોલાય
સંસ્કાર મળે જ્યાં માબાપના,ત્યાં ચિંતા આઘી જ જાય
                       ………..એક,બે,પંદર,વીસ,પચીસ.
સરળતાના સહવાસમાં,જીવોના સાચા સંબંધો સચવાય
મળેલ  ભક્તિનો   તાંતણો,જે   કુટુંબના પ્રેમથી જ દેખાય
ઉંમરની એક અજબ સીડી,જે દેહને સમયે પકડીને જાય
લાકડી હાથમાં આવતાં જગમાં,આધારી જીવન કહેવાય
                        ……….એક,બે,પંદર,વીસ,પચીસ.
મુક્ત મન અને સ્વતંત્ર જીવન,જ્યાં પારકી દોરે બંધાય
ડગલે પગલે સાચવીચાલો,તો સહકાર સૌને પ્રેમે લેવાય
ચિંતાની ના વ્યાધીરહે દેહને,જ્યાં લાયકાત છે કેળવાય
સઘળા જીવ જ્યાંવ્હાલે ઉભરે,ત્યાં વ્યાધી કોઇ ના દેખાય
                        ………..એક,બે,પંદર,વીસ,પચીસ.

૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨૨

December 13th 2009

द्रष्टिकी पहेचान

                     द्रष्टीकी पहेचान

ताः१३/१२/२००९                       प्रदीप ब्रह्मभट्ट

आना जाना ना हाथमे मेरे,फीरभी मै पहेलवान
जीवजन्मकी ना पहेचानकोइ,फीरभी मै भगवान
बोलो कैसा हैये ताल,जीसमें ना सरगमकासाथ
अपनी बोली सच्ची मानो,ना उपर है कोइ हाथ
                          ………आना जाना ना हाथमे.
मालामेरे हाथमे रहेती,मुझे मणकेका ना ख्याल
एक हाथमें रखके उसको,प्रसारु मेरा दुसरा हाथ
जो भी निकला मुंहसे,उसको सच्चाही समझाउ
आना मेरा व्यर्थ होगा,जहां मै भीख मागकेजाउ
                        …………आना जाना ना हाथमे.
जीवनकी ये न्यारी रीत,सोच समझके जहां चले
देखरहा हुं इस धरतीपे,ये मेरी समझमें ना आये
कैसी कीसकी द्रष्टि है,वो तो पडनेसे सब पहेंचाने
मानवताकी सच्चीरीत,जो प्रेम भक्तिमे मील जाये
                         ………. आना जाना ना हाथमे.

+++++++++++++++++++++++++++++++

December 13th 2009

ભીની ચાદર

                                    ભીની ચાદર  

તાઃ૨૫/૧૧/૨૦૦૯                                                   પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

                  વિમલ એન્જીનીયરીંગ કંપનીમાં ક્લાર્ક તરીકે કામ કરતા શીવાભાઇ એક રાજપુત કુટુંબમાં જન્મ્યા હતા. બાળપણમાં તેમણે તેમના પિતાની મહેનત અને કુટુંબની લાગણી જોઇ હતી.તેથી લગ્ન પછી પણ પોતાના માબાપની સાથે રહી તેમના અવસાન સુધી બંન્નેની સેવા કરી હતી. તેમના પત્ની મંજુબેન એક મધ્યમવર્ગી સંસ્કારી કુટુંબમાથી આવેલા તેથીતેમણે પણ સાસુ સસરાની સેવા અંતસુધી સાચા પ્રેમથી કરી તેમના આશિર્વાદ પણ મેળવેલા.સમયતો કોઇને માટે રોકાતો નથી.આજકાલ કરતાં તેમને ત્રણ દીકરા ને એક દીકરી એમ ચાર સંતાનથયા.બાલમંદીર અને સ્કુલમાં ચારે બાળકો સારાગુણથી પાસ થતા અભ્યાસી જીવનમા વ્યસ્ત રહેતા અને માબાપનો પ્રેમ પણ સમયે મેળવી લેતા.જ્યારેમંજુબેન પતિની આવકને ધ્યાનમાં રાખીને કરકસરથી ઘર ચલાવતા હતા.

              બાળકોનુ ભવિષ્ય અને પોતાની ફરજ તથા જવાબદારી સમજતા મંજુબેન સવારમાં સૌથી પહેલા ઉઠતા અને નાહીધોઇ માતાની સેવા પુંજા કરી ઘરના બધા પરવારે તે પહેલા ચા નાસ્તો તૈયાર કરી તેમના પતિ માટે સમયસર ટીફીન પણ તૈયાર કરી દેતા. તેઓ આ કામમાં કદી પાછા પડતા નહીં કારણ તેમને બાળપણમાં તેમના માબાપના સંસ્કારમાં મળેલ.ચાર સંતાનોમાં મોટો દિકરો વિક્રમ કોઇકવાર પિતાની સાથે તેમની નોકરીની કંપનીમાં  પણ જતો.તેને ત્યાં બધી મશીનરી જોઇ તે કેવી રીતે ચાલ્રે,તેનાથી કેવી વસ્તુઓને તૈયાર કરે,કયુ મશીન ક્યારે કઇ રીતે ઉપયોગી થાય તેનો પણ તે વિચાર કરતો.તે ઘણી વખત તો તેના પિતાની મંજુરી મેળવી મશીન ચલાવનારની સાથે વાતો પણ કરતો.તેથી ઘણી વાર તેને તે કંપનીના મુખ્ય જવાબદાર એન્જીનીયર શીવાભાઇને કહેતા તમારા દિકરાને એન્જીનીયર કરી આ કંપનીમાં જ નોકરીએ લગાવી દેજો. આ બધુ સાંભળી તે તેના પિતાને પણ પુછતો કે પપ્પા મારાથી આવું ભણાય? ત્યારે તેને કહેતા બેટા તુ તારી લાયકાત કેળવું તો બધુ જ શક્ય છે.આ  બાબતે ઘણી વાર વિચારતો અને તે મગજમાં રાખી તે ધ્યાનથી ભણતરમાં રચાઇ રહેતો.તેની ધગસ અને મહેનતનુ એ પરીણામ આવ્યુ કે તે મીકેનીકલ એન્જીનીયરની ડીગ્રી ફસ્ટ ક્લાસે પાસ કરી આવ્યો તેને વિમલ એન્જીનીયરીંગ કંપનીમાં જ ઘણા સારા પગારથી નોકરી પણમેળવી લીધી.આજે પણ તે ઘણી સારી રીતે એ કંપની સંભાળે છે.

         બીજો દીકરો મુકેશ છ સાત વર્ષનો હતો ત્યારથી જ કોઇપણને કંઇપણ થાય તો તે તરત જ દોડી જઇ મદદ કરતો.અરે ગલીના કુતરાને કોઇ પત્થર મારે અને કુતરાને વાગેતો તરત દોડી જઇ તેને પંપાળે અને તેના દુઃખમા રાહત આપવા પ્રયત્ન પણ કરતો.માનવતા અનેમાણસાઇ તેને માબાપના સંસ્કારની દેન હતી. પુત્રના પારણેથી અને વહુના બારણેથી સંસ્કાર દેખાઇ આવે.તેમ સ્કુલમાં સારી રીતે માર્કસ મેળવી દરેક વખતે તે પ્રથમ જ આવે.તેથી સ્કુલમાંથી જ્યારે તે અભ્યાસ પતાવી નીકળ્યો ત્યારે તે સ્કુલમાં તેનો વિદાય સમારંભ સ્કુલના પ્રીન્સીપાલે ગોઠવી તેને વિદાય સમારંભમાં તે ડૉક્ટર થાય અને જગતજીવોની સેવા કરી જીવન ઉજ્વળ કરે તેવા આશિર્વાદ આપી પ્રમાણપત્ર પણ આપેલ.જે નજર સમક્ષ રાખી મુકેશે પોતાના નામની આગળ માબાપના આશિર્વાદ અને શિક્ષકોના આશિર્વાદને સાર્થક કરી ડૉક્ટરની લાયકાત પ્રથમ વર્ગમા પાસ કરી મેળવી સાર્થક કર્યા. 

          ત્રીજુ સંતાન દીકરી હતી.તેનુ નામ ગીતા.દીકરી હોવાથી માતાપિતાની તો લાડલી હતી પણ ભાઇઓની પણ તે વ્હાલી એક  જ બહેન હતી. રક્ષાબંધન, હોળી, દીવાળી, નવરાત્રી જેવા પવિત્ર તહેવારોમાં તે કુટુંબનો તથા સગા સંબંધીઓનો અનહદ પ્રેમમેળવી લેતી. ભણતરમાં પણ તે ભાઇઓની સાથે હતી.તેણે બી.એ. કર્યુ અને પછી એમ.એ. પ્રથમ વર્ગમાં પાસ કરી અને વિધ્યાનગરની સરદાર પટેલ યુનીવર્સીટીમાં આર્ટસ કોલેજમાં પ્રોફેસરની નોકરી પણ મેળવી લીધી.ચોથુ સંતાન દિકરો હતો.તેનુ નામ હિતેશ.ઘરમાં નાનો એટલે માબાપ,ભાઇબહેન તથા સગા વ્હાલાનો પણ પ્રેમ ખુબ મળતો હતો.ઘણા લાડકોડમાં પણ જીવનના ધ્યેયને મગજમાં રાખી મહેનત કરી કૉમર્સમાં ડીગ્રી મેળવી જીવનને ઉજ્વળ કરવાના માર્ગને પકડી ચાલતો હતો.

 

             સમય તો કોઇની રાહ ના જુએ તેને પકડીને જે ચાલે તેને સર્વ રીતે સુખ શાંન્તિ મળે.મુરબ્બી શ્રી શીવાભાઇના જીવનમાં પણ સમય પ્રમાણે મોટા દીકરા વિક્રમને નોકરી મળ્યા બાદ વડોદરાની એક વિમાકંપનીના માલિકની સંસ્કારી અને ભણેલ દીકરી કોમલ સાથે લગ્ન થયા.મુકેશના ભણતરને લક્ષમાં રાખી વાત વાતમાં કોઇથી માહિતી મેળવી અમેરીકા રહેતા રસિકભાઇ તેમની વચેટ દિકરી સીમા માટે માગણી કરવા ભારત તેમના મિત્રના સાળાને લઇને મળવા આવ્યા. તેમની દીકરીનો ફોટો જોઇ મંજુબેનને તેમના દિકરા માટે અમેરીકા જવાના ઉત્સાહમાં ગમી ગઇ.મુહરત જોવડાવી લગ્ન તારીખ નક્કી કરી નડીયાદ સંતરામ મંદીરના લગ્ન મંડપમાં લગ્ન પણ થઇ ગયા.દીકરી ગીતાને પણ ભણતર પત્યા બાદ વડોદરા રહેતા એક સંસ્કારી કુટુંબમાં યોગ્ય પાત્ર મળતા પરણાવી દીધી. હિતેનને પણ ભણતરની સીડી અને સંસ્કાર મળેલા તેથી તે પણ ભણવામાં ફસ્ટ ક્લાસે પાસ થતો. અને તેણે કાયદાનો અભ્યાસ કરી વકીલની દીગ્રી મેળવી અને વકીલાત શરુ કરી. ચારે સંતાન પોતપોતના જીવનની કેડી પકડી સંસારની સીડી પર પગરણ માંડી જીવન સાગરમાં ધુમવા માંડ્યા.લગ્ન પછી છ માસ બાદ મુકેશ પણ અમેરીકા પહોંચી ગયો.મુકેશે વિદાય વેળા માબાપની આંખમાં હર્ષના આંસુ પણ જોયા હતા. હવે પોતાના વ્હાલા સંતાનને ક્યારે જોશે તે વિચારે માબાપની આંખમાં પાણી આવી ગયા હતા.  દિવસો,મહીનાઓ અને પછી વર્ષ પાણીની માફક વહી જાય છે.મોટા દીકરાના બે બાળકોને અને દિકરીના દિકરાને પણ બાદાદાએ રમાડ્યા. ચાર વર્ષ પછી મુકેશે સીમાને વાત કરી અને પોતાના માતા પિતાને અમેરીકા બોલાવવાની ઇચ્છા દર્શાવી.સીમા કહે આપણા સ્નેહલના જન્મદિનની પાર્ટી રાખવાની છે તો તેમને છ મહીના માટે બોલાવીએ.બધાની સરળ સમજુતી થતાં ભારત ફોન કરી કાયદાકીય કાગળીયા મોકલી વિઝા મેળવવા ની તૈયારી કરવા જણાવ્યું.શીવાભાઇ અને મંજુબેન ને વિઝા પણ મળી ગયા.નક્કી તારીખે એરપોર્ટ પર મુકવા આવેલ ત્રણેય બાળકો તથા તેમના પણ બાળકોને આંખમાં આંસુ સાથે વિદાય આપતા જોઇ માબાપની આંખમાં પણ વિદાયના આંસુ આવી ગયા. 

             અમેરીકાની ધરતીપર માબાપના આગમન વખતે મુકેશ આંખમાં આંસુ સાથે બંન્નેને બાથમાં લઇ રડી પડ્યો. સીમા પણ સાથે આવી હતી તે હાય મમી હાય ડેડી કહી સાથે લાવેલ સામાનને કારમાં મુકી તેઓને ઘેર લાવવાની ગોઠવણ કરી રહી હતી. માબાપની આંખમાં ખુશીના આંસુની કોઇ સીમા ના હતી.ઘણા વર્ષો પછી પોતાના વ્હાલા મુકેશને જોતા અનહદ આનંદ થયો.ઘેર પહોંચતા સીમાના માતાપિતા તેમના વેવાઇના આગમનની રાહ જોતા હતા.તેઓને પણ ઘણા વખત પછી મળતા આનંદ થયો. આજકાલ કરતા ત્રણ માસ પુરા થઇ ગયા તેની ખબર પણ ન પડી.ભારતથી ખબર અંતર માટે ફોન આવ્યો તો તેમણે અહીં આનંદથી રહીએ છીએ તેમ જણાવ્યુ કારણ વિક્રમે તેમને કહ્યુ કે જો તમને ના ગમતુ હોય તો પાછા આવી જાવ.ત્યારે શીવાભાઇએ કહ્યુ કે અમે સ્નેહલના જન્મદીન પછી પાછા આવી શુ કોઇ ચિંતા ના કરતા.  

                   શુક્રવારે રાત્રે ઘરમાં જ પાર્ટી રાખેલ તેથી સાંજે ચાર એક વાગ્યાના અરસાથી ઘરમાં ડેકોરેશન માટે પુરુષો અને સ્ત્રીઓ આવી ગયેલ સાથે સીમાની બહેનપણીઓ પણ આવેલ.સીમાએ મુકેશના મમ્મી પપ્પાને કહી દીધેલ કે તમે તમારી રુમમાં જ રહેજો કારણ કામમાં કોઇ દખલ ના થાય.અને તમને કહુ ત્યારે જ સરખા કપડાં પહેરીને પાર્ટીમાં કૅક કાપતી વખતે આવજો.નવેક વાગ્યાના અરસામાં ઘરમાં મહેમાનોના અવાજ શરુ થતાંશીવાભાઇને ખ્યાલ આવી ગયો કે હવે પાર્ટી શરુ થશે.અને એટલામાં જ મુકેશે બારણુ ખખડાવ્યુ અને અંદર આવીકહ્યુ પપ્પા મમ્મી થોડીવારમાં તમે સારા કપડાં પહેરી બહાર આવી જજો. મહેમાનો ખુરશી પર ગોઠવાવા મંડ્યા વાતોચીતો અને દારુ પીવાનુ પણ શરુ થયું.કૅક ટેબલ પર મુકાતા એક માણસે તેમને બોલાવ્યા કહે તમને સર બોલાવે છે.

                            શીવાભાઇ ધોતીયુ અને ઝભ્ભો અને મંજુબેન સાડી પહેરી આવ્યા અને ટેબલ પાસે તેમના દિકરાની અને પૌત્ર સ્નેહલની સાથે ઉભા રહ્યા.  સ્નેહલ થોડો આઘો ગયો  એટલામાં તેની મમ્મી સીમા પેન્ટ અને શર્ટ પહેરીનેઆવતા સ્નેહલ તેની સોડમાં જતો રહ્યો. સાસુ સસરાને આ કપડામાં જોતા છણકો પણ કર્યો. સીમાએ સ્નેહલનો હાથપકડી કૅક કાપી તેને ખવડાવી પછી મુકેશે તેના દીકરાને ખવડાવી અને પછી પોતાના મમ્મી પપ્પાને પણ ખવડાવીબધા પોતપોતાની ખુરશી પર બેસી ગયા અને પાર્ટીનો આનંદ લેવા લાગ્યા. એકબીજાને મળામળનો આનંદ લેવાતો હતો. દારુ અને પીઝા અને ચીકન પણ ખવાતા હતા. શીવાભાઇ અને મંજુબેનને પોતાના દીકરાને આ રીતેપ્રથમવારદારુ પી અને માંસ ખાતો જોયો અચાનક સીમા તેમની પાસે આવી કહે તમે તમારી રુમમાં જતા રહો અને ફરીબહાર ના આવતા કારણ આ પાર્ટીમાં તમારુ કામ નહીં. કંઇ પણ ખાધા વગર તેઓ બંન્ને તેમની રુમમાં જતા રહ્યા.

                        મંજુબેનને  ઘણો જ આઘાત લાગ્યો તેઓ આખી રાત રડ્યા તેમના પતિ તેમને છાના રાખવા કહે આઅમેરીકા છે એટલે આપણે કાંઇ જ બોલવાનુ નહીં મુગા મોં એ જોવાનું.પણ મંજુબેનથી સહન ન થતા રડતા જ રહ્યાઅને શીવાભાઇ ક્યારે સુઇ ગયા તેનો પણ તેમને ખ્યાલ નથી.    સવારે દસેક વાગે બ્રશ કરતા કરતા મુકેશે બારણુખખડાવ્યુ અને બારણુ ખુલ્લુ જ હતુ એટલે તે ઉઘાડી અંદર જુએ છે તેના પિતા તેની માતા સુઇ ગઇ હતી તે પલંગઆગળ  માતાના પગ આગળ બેસી રડતા હતા. મુકેશે આવી પપ્પાને હલાવ્યા  કહે કેમ તમે અહીં બેસી  ગયા છો?અને મમ્મી કહેતા ઓઢેલી ચાદર ખેંચવા ગયો તો આખી ચાદર ભીની હતી.ધીમેથી ચાદર ઉઠાવતા તેની મમ્મીને મૃત હાલતમાં  જોતા એકદમ ચમકી ગયો અને કહે પપ્પા આ શુ થયું? તેના પપ્પા પાસે કોઇ જવાબ ન હતો તેઓધ્રુસ્કે ને ધ્રુસ્કે રડી પડ્યા.મુકેશ કાંઇ પુછે તે પહેલા તેઓ બોલ્યા ગઇકાલના પ્રસંગમાં આઘાત લાગતા તે આખીરાતખુબ જ રડી છે અને એટલે આ ચાદર તેના આંસુથી ભીની થઇ છે.પોતાના દિકરાને ત્યાં આવી આ જે બન્યુ તેનાથીશીવાભાઇને ખુબ જ દુઃખ થયું. મુકેશે તેના ભાઇબહેનને ભારત ફોન કરી જણાવ્યું.શીવાભાઇએ મુકેશને તેમને ભારતપાછા જવું છે તો તેમની જવાની વ્યવસ્થા કરવા વિનંતી કરી.મુકેશ કહે પપ્પા હુ ટાઇમ મળે ગોઠવણ કરીશ. આ વાતને  ત્રણ દીવસ થયા હશે સવારમાં દવાખાને જતાં ચા નાસ્તો કરવા ટેબલ પર બેસતા મુકેશે પપ્પાને ના જોતા અને તેમની  રુમનું બારણું બંધ જોતા સીમાને પુછ્યું પપ્પા કેમ નથી આવ્યા સીમાએ તેના નોકરને જોવા કહ્યુ નોકરે બારણુ ખખડાવ્યું અંદરથી બંધ હતું તેથી ખુલ્યુ નહીં ફરી ખખડાવ્યું કોઇ જવાબ ન આવતાં મુકેશ ઉઠીને આવી પપ્પા પપ્પાની બુમ પાડીબારણુ ના ખોલતા નોકર પાસે બીજી ચાવી મંગાવી બારણું ખોલ્યુ તેણે તેના પપ્પાને ચાદર ઓઢીને સુતેલા જ જોયાચાદર ખેંચતા તેણે તેના પિતાને મૃત્યુ પામેલા જોયા તરત સીમાને બુમ પાડી, સીમા આવે તે પહેલાં તે ધ્રુસ્કે ને ધ્રુસ્કે રડી પડ્યો. અમેરીકા આવી તેના માતાપિતા બંન્નેને દેહ મુકવો પડ્યો.

===============================================================================

December 13th 2009

પ્રેરણા કેવી.

                           પ્રેરણા કેવી.

તાઃ૧૨/૧૨/૨૦૦૯                        પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

સરળતાના સહવાસમાં,જીંદગી સરળ થઇ જાય
પ્રેમપામી પ્રેમીઓનો,જગમાં જીવન મહેંકી જાય
                         ……….સરળતાના સહવાસમાં.
પ્રભુ પ્રેમને ભક્તિ સાચી,મળે જીવને ન્યારી પ્રીત
નાઉભરો કદી કોઇ આવે,ના અધુરો ઘડો રહી જાય
પ્રેમનીસાચી રીતનિરાળી,પ્રભુ પ્રેરણાએ મળી જાય
સવારસાંજની ભક્તિકેવી,માબાપનીપ્રેરણાએ દેખાય
                           ………સરળતાના સહવાસમાં.
સહવાસ મળે જીવનમાં,જ્યાંજીવે માનવતા હરખાય
એકબીજાને ટેકો મળતાં,સાર્થક જીવન પણ થઇ જાય
સાથ જગમાં કોનો લીધો,જે વર્તનથી જ અનુભવાય
જેનો જેવો સંગમળે ભઇ,પ્રેરણાએ જ જીવન બદલાય
                          ……….સરળતાના સહવાસમાં.
ભક્તિ સાચા સંતની જોતાં, જીવન ભક્તિએ દોરાય
મળીજાય કૃપાપરમાત્માની,જ્યાં નિર્મળભક્તિ થાય
પ્રેરણાદેતાં પવિત્રજીવો,જગમાં ગણ્યા ગાંઠ્યાદેખાય
મળી   જાય જે જીવને આજે, દેહે પવિત્રતા વરતાય
                          ……….સરળતાના સહવાસમાં.

૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦

December 12th 2009

જગતની લીલા

                   જગતની લીલા

તાઃ૧૧/૧૨/૨૦૦૯                 પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

કળીયુગની લીલા એવી,ભઇ જેવા સાથે  તેવા
સતયુગની ભઇ લીલા હતી,સહન કરે તે મોટો
એવી જગતનીલીલાને,ભઇ પ્રભુ ભજે એ તોડે
                     ……..કળીયુગની લીલા એવી.
મદમોહને માયાવળગે,ત્યાં સ્વાર્થ આવી જાય
કોઇનુકદી સારું ના જોવા,આંખો ત્યાં ફરી જાય
અહંની ઓઢણી લઇને,માથુ જ ત્યાં ઢંકાઇ જાય
સ્વાર્થનીસીડી પરચઢતાં,નાઉંડાઇ સાચીદેખાય
                    ………કળીયુગની લીલા એવી.
સત્યકર્મને વાણીવર્તન,જ્યાંસતકર્મનેઓળખાય
સાર્થકમાનવ જન્મકરવા,પગલેપગલુ સચવાય
દુઃખનીકેડી દુર ભાગે,ને જીવેસદા સુખ વરતાય
યાદ કરે જગમાં કામને,જે દેહ છુટતાં થઇ જાય
                      ………કળીયુગની લીલા એવી.

+++++++++++++++++++++++++++++++

« Previous PageNext Page »