May 12th 2011

સરસ્વતી સંતાન

                      સરસ્વતી સંતાન

તાઃ૧૨/૫/૨૦૧૧                        પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

કલમ કેરી કેડી મળતાં,મન અહીંતહીં ના ભટકાય
ઉજ્વળ ભાવના રાખી લખતાં,સૌ વાંચીને હરખાય
                         …………કલમ કેરી કેડી મળતાં.
લાયકાત મળે નામોહ માયાથી,કે દેખાવે કંઇ થાય
કલમની મીઠી કેડી ન્યારી,જે માકૃપાએજ મેળવાય
શીતળ સ્નેહ મળે સૌને,જ્યાં કલમધારી મળી જાય
ઇર્ષા આગની જ્યોત જલે,પણ નાકોઇથીય બોલાય
                           …………કલમ કેરી કેડી મળતાં.
સરસ્વતીની કૃપા સંતાનને,જે શ્રધ્ધાએજ મેળવાય
પ્રેમભાવના પકડી ચાલતાં,સ્નેહીનોસંગ મળી જાય
વાણી નિખાલસ સ્નેહ હ્રદયથી,જીવન પ્રેમાળ થાય
હસીખુશીની સંધ્યા મળતાં,સ્નેહી સંતાનો મળીજાય
                            …………કલમ કેરી કેડી મળતાં.

===============================

May 12th 2011

Friends


 

.

.

.

.

.

.

.               12/10/1985             New York

      John Wayne            Pradip           James Remar

.                         Friends

Date:12/5/2011                  Pradip Brahmbhatt

I never forget my time,If old or young
                I love my friends,where ever they are
They are living in my heart,
                Because they are artiest in their life.
                                   ………….I never forget my time.
James never away from my heart
               When ever I call him,he call me twice
Its real friendly love,it will never stop
               It’s a culture of life we feel all the time
                                     ………..I never forget my time.

Their nature is art they love to act
              They have natural gift of God in the life
I always love to write,Act and sing
              As my friend were staying with life time.
                                     ………..I never forget my time.
====================================

May 12th 2011

તકરાર

                               તકરાર

તાઃ૧૨/૫/૨૦૧૧                       પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

હું સાચો કે તું સાચો,ના જગતમાં કોઇથીય સમજાય
સમજણની આ તકરારમાં,અંતે બંનેય હારી જ જાય
                             ………… હું સાચો કે તું સાચો.
મુંઝવણ જગમાં માનવીને છે,જ્યાં નાતેને સમજાય
મુરખ મનની આ રામાયણ,સદીઓથી ચાલતી જાય
કદીક કદીક મન મેળ પડે,ત્યાં કળીયુગ અડીજ જાય
શીતળતાની સીડી લેતાં,જીવને કાંઇક કાંઇક સમજાય
                            ………..  હું સાચો કે તું સાચો.
મારું મારું મળે દેહથી,જીવનમાં કોઇથીય ના છોડાય
તારું તારું સાંભળે કાને,ત્યાંજ ઇર્ષાનો આભ તુટીજાય
કળીયુગ સતયુગ એ ખેલ પ્રભુનો,સદીયોથી સંકડાય
મુક્તિ જીવને મળેકૃપાએ,ત્યાં તકરારની વ્યાધીજાય
                              ………..હું સાચો કે તું સાચો.
દેહમળતાં જીવને અવનીએ,જગનાબંધન મળીજાય
મારું તારુંની ઝંઝટ મળતાં,જીવને જન્મ સંધાઇ જાય
ફેરાલેવા અવનીએ લેણદેણમળે,જે ભક્તિએ સમજાય
સાચા સંતનુ શરણુજ મળતાં,જીવના બંધન છુટીજાય
                              ………..હું સાચો કે તું સાચો.

===============================