પ્રદીપકુમારની કલમે…

           ઘરગથ્થુ ઇલાજ

                         ‘પ્રેમ‘

 તાઃ૩૦/૭/૨૦૦૯                પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

એક નજર જ્યાં પડે પ્રેમની, ભાગે દુઃખડાં દુર
આવે સ્નેહના વાદળ ઘેરા,મળે જીવનમાં ચૈન
                                  ……..એક નજર જ્યાં પડે.
હૈયાનીએ વરાળ વ્હાલી,જીવ જગતના જાય હાલી
પ્રેમનીઆવે વરાળથોડી,મળીજાય અમૃતની ઝોળી
જ્યાં લાગણીવળગી ચાલે દેહે,નામાગણી રહે સહેજે 
અંતરનો ઉમંગ અનેરો,આવે જીવનમાંએ અલબેલો
                                   ……..એક નજર જ્યાં પડે.
દવા દારુ ના કામ જ આવે,ના કોઇ કરી શકે ઇલાજ
વ્યથા ત તનથી દુર જ ભાગે,જ્યાં મળે હૈયાનો હાર
મળતી માયા જ્યાં કાયાની,ત્યાં વ્યથા વધતી જાય
કુદરતની એ કારીગરી,વ્યથાઓ પ્રેમથી અળગીથાય
                                      ……..એક નજર જ્યાં પડે.
મંગળકારી છે ગગન વિહારી,જીવજગતની વૃત્તિ દેખે
માનવમનને પારખી લે ત્યાં,જગે ભક્તિ વધતી લેખે
સરળતાના પાવનપગલે,જગમાં જીવન ઉજ્વળથાય
સાચાપ્રેમને પારખી લેતા,જગતમાં ઇલાજ મળી જાય
                                     ……..એક નજર જ્યાં પડે.

=================================

                         રાખડી

તાઃ૨૮/૭/૨૦૦૯            પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

તાંતણો જગમાં છે બંધનનો,ને પ્રેમની છે સાંકળ
ભાઇબહેનની ભાવના જગમાં,ના તેમાંકોઇ ઢાંકણ
                           ……..તાંતણો જગમાં છે બંધનનો.
માતાપિતાના પ્રેમની લાગણી,વરસે જેમ વાદળ
ના છે તેમાં સ્વાર્થ જરાપણ,ને ના તેમાં છે ઉભરો
લઇને આવે બહેન રાખડી,ભાઇને દેવા સાચો પ્રેમ
બંધન છે એવા જગમાં,ના દેખાય તેમાંકોઇ ઉભરો
                           ……..તાંતણો જગમાં છે બંધનનો.
કદીક પ્રેમની કડી તુટે, પણ ના ભાવના પ્રેમની
એક કદમ આગળ ચાલે,જ્યાં હૈયે પ્રેમની સાંકળ
આવે બંધન રાખડીના,ત્યાં આંખો જ ભરાઇ જાય
બહેનના હાથમાંની રાખડી,ભાઇની માગે એ રક્ષા
                          ……..તાંતણો જગમાં છે બંધનનો.

++++++++++++++++++++++++++++++++

                    સાહિત્ય સરીતા

તાઃ૧૯/૭/૨૦૦૯              પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

મીઠીવાણી ને ઉજ્વળપ્રેમ,વહે સદા સાગરનીજેમ
મળતી અનેક પળ મીઠી,જ્યાં પ્રીત હૈયે થી દીઠી
પ્રેમ ભાવના ફરતી જ્યાં સાહિત્ય સરીતા મળતી

ના ભેદભાવની દ્રષ્ટિ કે ના કોઇ તિરસ્કારની સૃષ્ટિ
ઉભરે હેત હૈયેથી એવુ ના શબ્દેથી કંઇ કહેવા જેવું
પવિત્ર ભાવનાને નિરખી ભક્ત જલાસાંઇ હરખાય

મળી જાય જ્યાં મહારથી ત્યાં સુંદર ભાવનાફરતી
જીવ જગતમાં માનવપ્રેમ મળી રહે સદા હેમખેમ 
સ્નેહ મને સ્નેહાળોનો છે મા સરસ્વતી ના સંતાન

હ્યુસ્ટનથી નીકળી સરીતા દે શબ્દ જગતને શાંન્તિ
અભિમાનના વાદળ ઘેરે મને,છે સાચી મારીભક્તિ
સૌનો જ્યાં સહકાર રહે ત્યાં કાયમ મળે પ્રેમ દ્રષ્ટિ 

મને મળ્યો અહીં સાચોપ્રેમ શોધે મને ના જગેમળે
હૈયાના સ્પંદનને પારખી લાવ્યા મને અહીં હ્યુસ્ટન
મુક્તિના પણ દ્વાર ખુલ્યા,ને અખંડ મળીમને પ્રીત

===========================

                      ઉંધી  ચાલે ગાડી

                    માતૃભુમિની સવાર

તાઃ૫/૭/૨૦૦૯                 પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

કોમળ કિરણો સુરજના મળે,ને મધુર પવન લહેરાય
પંખી કલરવ સાંભળીલેતા,રોજ ઉજ્વળ પ્રભાત થાય
જય જય હિન્દુસ્તાન જે છે,જગમાં પવિત્ર એવુ નામ
સુર્ય કિરણનો સહવાસ મળે,ત્યાં ભક્તિ ઘેર ઘેર થાય
                                 ……..કોમળ કિરણો સુરજના.
માનવી મને ઉમંગ જાગે,જ્યાં સાંભળે ઘંટારવનો નાદ
ધરતી પર જ્યાં કિરણ સ્પર્શે,ત્યાં લીલોતરી ઉભી થાય
નેત્ર તણી શીતળતા મળતા,તેજ આંખોમાં આવી જાય
શરીર મેળવે જ્યાં સ્ફુર્તી દેહે,નમનકરે પ્રભુને નશ્વરદેહે
પ્રાણીપશુ પણચાલે સાથે,જ્યાં માનવીમનથી મલકાય
કુદરતનીઅશીમ કૃપાછે માતૃભુમિ પર ના બીજે દેખાય
એવી પવિત્ર મારી માતૃભુમિની સવાર ઉજ્વળ કહેવાય.
                                 ……..કોમળ કિરણો સુરજના.
સહવાસ દિવસનો માણી લેતા,માનવી હેમખેમ દેખાય
પરસેવાથી મુક્તિ દેવા શીતળ લહેર પણ આવી જાય
પ્રેમ સ્વીકારી માનવ મનનો પરમાત્મા પણ  હરખાય
કૃપાપામતો માનવી હરપળ ઉજ્વળ જીવન જીવીજાય
પવિત્ર આધરતી જગમાંછે જ્યાં પભુ દેહધરી મલકાય
જીવ જગતમાં શાંન્તિ લેતા માતૃભુમિ પવિત્ર થઇજાય
ધેરઘેર આવે કૃપા પ્રભુની જે જીવને મુક્તિએ લઇજાય
                                ……..કોમળ કિરણો સુરજના.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

                    સંતાનને વ્હાલ

તાઃ૩૧/૫/૨૦૦૯               પ્રદીપ બહ્મભટ્ટ

વ્હાલથી માબાપને જોતાં જ, આંખો ભીની થાય
જન્મમળ્યો અવનીએ જીવને,લાગણીઓ ઉભરાય
પાવન પગલાં માબાપના, ર્સ્પશવા તરસે મનડુ
મળીજાય જ્યાં અનાયાસે,સંતાનનુ હરખાય હૈયુ
                                …….વ્હાલથી માબાપને જોતાં.
આંગળી પકડી ચાલતા બાળ,પાપાપગલી કરતાં
ઢળતીઆંખો ને પગલીનાની,જોઇમાતા હરખાતા 
આધાર મળે ને સહારો, બાળક ચાલતુ થઇ જાય
આનંદવિભોર બનીજાય,જ્યાંપ્રેમ માબાપનેથાય
                                …….વ્હાલથી માબાપને જોતાં.
સહવાસ મળે ને સંસાર,ત્યાં ઉજ્વળ જીવન થાય
કૃપાનેકરુણા મળે માબાપની,પરમાત્મા રાજીથાય
ભક્તિપ્રીતને માનવપ્રીત,જગમાંસઘળુ મળીજાય
ના આધીકેઉપાધી રહે,સંતાનની સઘળી ટળીજાય
                                …….વ્હાલથી માબાપને જોતાં.

઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼

              मस्ताना मुसाफीर

ताः२४/५/२००९            प्रदीप ब्रह्मभट्ट

कदम जहां धरतीपे रख्खा,
                 मेरे साथ सभी चलते है
हर कदमपे राह दिखानेवाले,
          मुझे मस्ताना मुसाफीर कहेते है
                           …….कदम जहां धरतीपे.
प्रेमकी मैने पाइ सीडीयां,
             जहां हर इन्सानको चलना है
सुखदुःखसे भरा संसारी जगमे
             मानवता ही एक बलीहारी है
                           …….कदम जहां धरतीपे.
ना जगमे कोइ रहेता है
             ना कोइ जगमे रह पाया है
आना जाना एक चक्कर है
             ना उससे कोइ बच पाया है
                           …….कदम जहां धरतीपे.
अजर अमर वो रह जाते है
              जो भक्ति प्रेमसे जीते है
भक्तिकी मस्ती है जगमें निराली
            जो जीव संग चली जाती है
                           …….कदम जहां धरतीपे.

???????????????????????????????????????????

                 માનવીનો પ્રેમ

તાઃ૨૩/૫/૨૦૦૯              પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

મળે જો પ્રેમ માનવીનો,તો માનવતા કહેવાય
મળે જો પ્રેમ પ્રાણીનો, તો મનુષ્ય છે કહેવાય.
                         ……..મળે જો પ્રેમ માનવીનો.
જન્મ મળે જ્યાં અવનીએ,દેહ મળ્યો કહેવાય
જીવ,જન્મને સગાંમળે,ત્યાં પ્રેમ સદા ઉભરાય
દેખીદર્પણનેમુખજોતાં,જેમઆંખોઆનંદેઉભરાય
મળેશક્તિ જ્યાંભક્તિને,ત્યાં ભક્તો છે મલકાય
                         ……..મળે જો પ્રેમ માનવીનો.
સંબંધસ્નેહની જાળમળે,ત્યાં જીવનઉજ્વળથાય
માયામમતાની મહેંકમાં,કિલ્લોલક્યાંક થઇજાય
મળતી લાગણીકૃપાદેહને,સાર્થકજન્મ મળીજાય
ના નાની માયામળતાં,સઘળુ આનંદેઆવીજાય
                         ……..મળે જો પ્રેમ માનવીનો.
_________________________________________________-

                         લાકડી માબાપની

તાઃ૯/૫/૨૦૦૯                 પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

સ્નેહ  ભરેલ સંસારમાં, માનવી મન સદા મલકાય
કાજળ આંખમાં લગાવતા,જેમ આંખમાં ટાઢક થાય
                              …….સ્નેહ  ભરેલ સંસારમાં.
મન માનવતાને માયા મળે,
                       જ્યાં પ્રેમ માબાપનો અપાર
વૃત્તિ વર્તન ને વાચા સમજાય,
                   જ્યાં આશીર્વાદે પ્રેમ મળી જાય
સંતાનની સમજ ત્યાં પરખાય,
                            જ્યાં મળે ટેકો પળવાર
ઉપકાર અપાર છે તેમનો,
                    જેને અંતરથી માબાપ કહેવાય
                               …….સ્નેહ  ભરેલ સંસારમાં.
વરસ વરસની ચાલતી કેડી,
                          જેને વરસોવરસ કહેવાય
ઉંમરને વળગીને ચાલે,
                         ના છોડે એ દેહને પળવાર
એક,વીસ,પચાસ કરતાં ચાલતી રાહે ,
                  જ્યાં પહોંચે જીંદગી સાઇઠનીવાટે
બે પગ જ્યાં માગે દેહે સહારો,
               સંતાન બને માબાપની લાકડીનોટેકો
                              …….સ્નેહ ભરેલ સંસારમાં.

++++++++++++++++++++++++++++++++++