પ્રદીપકુમારની કલમે…

 ………… …………માની જાને

૨૧/૧/૧૯૭૪ …………………..પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

મારી વ્હાલી તુ માની જાને
…………….    મારી સાથે તું લાગી જાને
તારો સાથ નિભાવીશ હું
..                 જીવનભરનાઆવે કોઇદુઃખ
                      ……….મારી વાત તું માની જાને

બાગને ખેતર બહું ફર્યા, હવે આવી લેને મારી કૅર
……..   લાવીશ તને હું માંડવેથી, થોડા દીવસમાંમારે ઘેર
તારી ચાલ ના ભુલ્યો ને યાદ હજુ છે તારા નખરા
………   ડગલું માંડું કે ના લફરુ શોધું મળી મને તું અસલી
                              ………મારી વાત તું માની જાને

પરણુ પરણુ કરતાં કરતાં વીત્યો કેટલો મારો ટેમ
………….  દહાડાવીત્યા મહીનાઓવીત્યા વીત્યાવરસો અનેક
ના કોઇ સાઇન મળી કે ના મળી કોઇ લીલી ઝંડી
……….     વિચાર કરતાં રહી જશો નહી મળે મારી કોઇ વીંટીં
                              ……….હું કેવી રીતે માનુ તમારી 

###########################################                            

                           दीलकी चाहत

ताः३०-८-२००८                          प्रदीप ब्रह्मभट्ट

सोच रहा था मनमे कुछ करके जाना है
            प्यार महोब्बत भरके येजीवन जीना है
सबसे बांटके मनसे जीवनमे प्यारपानाहै
          देकर सबको मनसे खुशहाल ही  रहेना है
                  ……..मुझे सबसे सच्चा प्यार पाना है

लेकर प्यार अपनोसे में खुशहाल रहेता हुं
          बांटके प्यार दुसरोसे मुझे बेजान बनना है
अपनोसे अन्जान दुसरोको प्यारपीलाना है
         दीलके अरमानोमे सबके अरमान मीलाना है
                   ……मुझे जगमे सच्चा प्यार बहाना है

क्या लाया था मै लेकर क्या मै जाउंगा वहां
         प्यारा सबका चहेरा खुशी देखके खुश रहेना
अपने तो सब प्यारे है दुसरे भी मेरे प्यारे
           देकर प्यार देके अरमान प्यार निभाना है         
                         …….मुझे दीलसे दील मीलाना है

ऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽ

                                સાજનનો સાથ
 
તાઃ૨૮/૮/૨૦૦૮ ……………………..પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

સાજન તારો સાથ મળે તો,સાગર તરી જઉ
              જીવનમાં આવતી ઝંઝટને હું પ્રેમે ભુલી જઉ

સંસાર તો સાગર જેવો,જગતના જીવો જાણે
            તરવાની ના સમજ જેને,જ્યાં ત્યાં ફાંફા મારે
જ્યાં મહેનત મનથીથાય ત્યાં સફળતા દેખાય
           અંતરમાં આનંદ ઉભરાય,ને દુખડાં દુર જાય

સગપણ સાચું સ્નેહનું,મનથી જ મળી જાય
            જ્યાં લાગણી પ્રેમને સ્નેહ,ત્યાં જગ પ્રેમે ન્હાય
કાયાને વળગી છે માયા,સાજનને મળી સહેલી
             સાચો સ્નેહ દીપી ઉઠે,જ્યાં હૈયા હરખાઇ જાયુ

આગળપાછળ ના જોવું ઉભરાય હૈયું ત્યાંરહેવું
           માયા પ્રેમ મળશે સદા,જ્યાંદિલમાં આનંદથાય.

઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼

                             लटक गया 

ताः११-८-२००८.                          प्रदीप ब्रह्मभट्ट

लग गइ ठेस गीर गया में
                          जाने क्यु भटक गया मै
दिलमे तु लटक गइ क्यु
                         नखरे भी तु करती है क्यु
…………………….ओ जाने मन मेरा प्यार है तु हरपल

दील लीया प्यार दीया
                     प्यार लीया फीर दील दीया
खो गया मै भटक गया मै
                    बोलु क्या अब लटक गया मै
 …………………..ओ जाने मन मेरा प्यार है तु हरपल

तेरी राह देखता हरपल
                       ना जाने क्यों खो जाता में
याद तेरी तसवीर बनी है
                      दीलसे  ना अब भुल पाउ में
…………………….ओ जाने मन मेरा प्यार है तु हरपल

मेरी सांसोमें मेरी धडकनमें
                      याद मेरे ख्वाबोमें आती है.
कैसे मं भुल पाउ तुझको
                     अब नींद भी नही आती है
…………………….ओ जाने मन मेरा प्यार है तु हरपल
—————————————————-

                            खो गया दील
३०/५/२००८                                  प्रदीप ब्रह्मभट्ट

खो गया है दील खोज रहा हु कबसे
                      ना जाने गया कहां में ठुंठ रहा जबसे
ये कैसा मेरा दील जीसको पडी नही है मेरी
                     आज यहां कल कहां जा रहा है कलसे
दीलमे ना कोई पहेले आया था यहां
                  नाकोई थी मुलाकातके जीसमेवोखो जाये
आये आज अगरवो मिलने मेरे पास
                     पुछुगा में उसको भइखो गया क्युकबसे
हरपलमें खशथा जबवो पास था मेरे
                     अब कहीं चेननहीं ओर ना कोइ हैउमंग
पतझड अबहरपल है लगती सांजसवेरे
                     जबमिलजायेगा दिल चेन मिलेगा तबसे
अब आजा मेरे दील रहेना पाउगा मै
                     सोचके कलके बारेमे आज रो रहाहै दील
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

                        બેની આવી બારણે
૨૦/૫/૨૦૦૮                                 પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

બેની મારી બારણે આવી લઇને હૈયે હેત
               મનડું મારું ખુબ મલકાતું જેની પર નહીં બ્રેક
લાગણી દેતી મુજને બેની બાળપણથી અનેક
              નસીબવંતો હુંજગમાંજાણે મળીમને બેન એક
પ્રેમ લઇને આંગણે આવી આંખો ભીની થઇ
                માની લાગણી સાથે લઇને પ્રેમ કરતી અહીં
આદરમાન દેતા સાથે ચરણે નમતા સૌ
                વડીલમારાને પ્રેમઅમોને દેતામાબાપ જેવો
હૈયા અમારા ઉભરાતા ત્યાં પ્રેમે પ્રેમ દેતા
                જોઇને સ્નેહ અમારો સામે સાગર પ્રેમ લેતા
દુન્યવી આ જગતમાં પ્રેમ તો ખોબે મળશે
                સાચો સ્નેહને સાચી લાગણી થોડી જગ દેશે
આવ્યા આજે રહેજો સંગે હૈયે હેત ધરજો
                માગણીમનથી બેનથી મારી પ્રેમઅમને દેજો
સુખદુઃખ જગમાંજો જુઓ તો હાક ભાઇનેદેજો
                હેતલઇ ભાઇ દોડતોઆવશે પ્રેમનો લઇપટારો.

૦૯૯૯૦૯૯૦૦૯૯૦૯૦૯૯૦૯૯૯૯૦૯૯૯૯૯૦૦૯૦૯૦૯૯૯૦૦૯૯૦૯

                         પ્રેમ સંતાનનો
૧૦/૫/૨૦૦૮                              પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

છાનીમાની આંખો કેમ આજે આંસુથી છલકાય
મનથી મળતો પ્રેમ જાણે  જીવનથી છીનવાય
સંતાનતણોસહવાસ જોતાં પ્રેમ અંતરે ઉભરાય
લાગણીસ્નેહ માબાપનો મળતાંહૈયેઆનંદ થાય
                               …….આજે આંખો આંસુથી છલકાય
બેની આવી હેત લઇને, બાંધવા ભાઇને રાખી
ઉમળકો હૈયે ભાઇને જોતા ના શબ્દો જીભે બેસે
નિરખી વ્હાલા માવતરનો પ્રેમ ના મનડુ માને
આજે આવી સ્નેહ સંગાથે લાડલી ભાઇની બેની
                      .         ……..આજે આંખો આંસુથી છલકાય
સ્નેહાધિન આ લાગણી લઇને હેત ભરેલો લાવી
સુખસાગરની સહેલમળી જ્યાંપ્રેમને ઉભરેઆવી
મળ્યો  પ્રેમ માબાપનો ને હવે  સંગે છે સથવાર       
બંધન ભાઇ બહેનનું સાચું લાવે પ્રેમ અપરંપાર
                                 ……..આજે આંખો આંસુથી છલકાય

૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮૮

                          मतवाला दील
१/५/२००८                                        प्रदीप ब्रह्मभट्ट

आ गया में लेकर दील,रहेना पाया तेरे बीन
     प्यार महोब्बत अपने पास,मेरा जीवन तेरे साथ
                                               ………आ गया में लेकर
शामगइ हुआ सबेरा,आ गया जहांतेरा बसेरा
    पासमेरे आओगी तुम,भुल जाओगी बीते वोदीन
                                               ……..आ गया में लेकर
बाहोमें आया प्यार मेरा,मिल जायेगा मेरा दील
दीलको थामलीया जबमैने,बांहे तेरी मुझको घेरे  
                                              ………आ गया में लेकर
प्यारभरादील मस्ताना,देखके मेरामन भरआया
     आकर मेरेदीलमे समाइ,लेकर मेरादील परवाना
                                              ……..आ गया में लेकर

(((((((((((((((((((((())))))))))))))))))))))

                      સવાર અમેરીકાની
 તાઃ૧/૫/૨૦૦૮                         પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

જાગ્યો જ્યારે સવાર દીઠી,ના કુકડો અહીં બોલ્યો
લાગી જ્યારે ભુખ કડકડતી, પાંઉ શેકી મેં લીધો
                                          …… ભઇ મેંપાંઉ શેકી લીધો
ના વરસાદ પડ્યો કે ના મેં હાથમાં લોટો લીધો
તોય શાવરથયોઅહીં બાથરુમમાંને,મેં નાહીલીધુ
                                          …….ને મેં અહીં નાહી લીધુ
મંદિર હુંના રોજ જતો,પણ પ્રેમે ધેર પ્રભુનેભજતો
રવિવારે સૌ મંદીરેજમતા,અમેપ્રભુનેઘેરજમાડતા
                                         ……પ્રેમેપ્રભુનેઘેર જમાડતા
મિથ્યામાયાના મોહવળગે,ચેતીઅમે અહીંચાલતા
જગજીવન સામાન્ય દીસેતોય,પ્રભુ ભક્તિમાંરહેતા
                                        ……તોય પ્રભુભક્તિમાંરહેતા

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

                                हम सफर 
18/4/2008                                     Prdip Brahmbhatt      

हम सफर बनके चले तो जींदगी है खुशहाल
साथ तेरा जींदगी भरका हम कैसे रहे बेहाल
                                   सजनीप्यार तेरा बेमीशाल
                                           जीसपे दीलमेराहै कुरबान
अपनी नाकोइ सोच जीसपे दिलतेरा थोडाखचके
चाल तेरी जबभी देखु दील मेरा तब लगे डोले
                                    महेंके जीवन मेरा आज
                                          संगे मेरे मेरा हो दिलदार
ना अपनी कोइ पहेचानथी भटक रहे थे हम
तुने दिलको थाम लीया साथी बने अब तुम
                                    प्यारकी राह तुने दीखलायी
                                            मुस्कुरा रहा मेरा जीवन
तुने आकर मेरेजीवनकी दोर पकडली दीलसे
समजना पाया संसारीजीवन महेकरहाजोतुमसे
                                   वक्त नही अब पास हीमेरे
                                            तेरे संगजीवन मेरा जुडा

ँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँँ