પ્રદીપકુમારની કલમે…

                               રહેમ નજર

તાઃ૧૦/૧૦/૨૦૦૮                               પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ
શેરડી ગામ પર પડી દ્રષ્ટિ ત્યાં પરમાત્માની રહેમ મલી
જ્યોત જગાવી કૃપા કરી ત્યાં સાંઇબાબાની જ્યોત જલી
                               ….. આતો અલ્લાની રહેમ નજર થઇ

પ્રેમ દીસે ને પ્રેમ મળે જ્યાં માનવ જીવન સંગાથ ફરે
આવતા મળતા જગતજીવોનું ઉજ્વળજીવન મહેંકી રહે
હૈયાથી નીરખી હામ મળે ત્યાં મનડાં પ્રેમથી  દીપી ઉઠે
નાતજાતનો ના સથવારો કોઇને શેરડી ગામે પ્રેમે મળે
                                …..આતો અલ્લાની રહેમ નજર થઇ

સંત શેરડીના સાંઇબાબા જે પ્રેમથી સૌમાં સમાઇ ગયા
ના કહે હિન્દુ કોઇ કે ના કોઇ મુસ્લીમ કે કોઇ ઇસાઇ
પ્રેમથી સૌમાં વસી ગયા અલ્લાહ, ઇસુ ને રામકૃષ્ણ
બાબાએ દીધી ભક્તિ પ્રેમની ના જેમાં ના સ્વાર્થ દીસે
                            ….. આતો અલ્લાહની રહેમ નજર થઇ.

=========================================

                           કાગવાસ
તાઃ૧૨/૧૦/૨૦૦૮                     પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

કાળા રંગનો કાગડો, તોય ધોળા કામ કરે
       કાળા રંગની કોયલ, જગમાં સૌના મન હરે
         …….કા કા કાગડો કરે ને કોયલ કુઉ કુઉ કરતી જાય.
કાયા કાળી કાગડાની, તોય દુઃખમાં સાથદે
       કાકા કરતો જાય જગે, ને ઉજ્વળ મન રાખે
કોયલના મધુર સ્વરમાં સવાર મધુરી મળે
       મોહક મધુર અવાજથી,દુનીયા જાણે મુગ્ધબને
          …….કા કા કાગડો કરે ને કોયલ કુઉ કુઉ કરતી જાય.
કુદરતની અકળ લીલા ના માનવી સમજે
       ધોળા કપડાં પહેરીને જગે રોજ કાળા કામ કરે
મૃત્યુ પામે માનવી,દેહ ધરતી ને ત્યજે
       અજબ ઇશ્રરનીલીલા મુક્તિ કાગવાસથી જ મળે
           …….કા કા કાગડો કરે ને કોયલ કુઉ કુઉ કરતી જાય
ના ભાવતું હોય છતાં કાગે માનવતા વસે
      ખાય નાખેલું અન્નએ ને પરમાત્મા જીવે કૃપા કરે
માનવતાની મહેંક શોધવા માનવ જગે ભટકે
       મુક્તિ દેવા જીવને કાળા કાગડાની એ મહેંર શોધે
           …….કા કા કાગડો કરે ને કોયલ કુઉ કુઉ કરતી જાય

=====================================================

                                                 છેલ્લો દિવસ

તાઃ૨૭/૧૦/૨૦૦૮                                                                      પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

       જીવને જગત પર દેહનુ અસ્તિત્વ મળે ત્યારથી છેલ્લા દિવસનો સંબંધ જાણે

અજાણે  પણ તેની સાથે બંધાયેલ  છે, ચાહે તે મનુષ્ય, પશુ, પક્ષી, પ્રાણી કે જળચર

હોય.  પરમાત્માની આ અસીમ લીલા છે, જેને મનુષ્ય કોઇ પણ રીતે પારખી શકતો

નથી. માનવી પોતાની બુધ્ધિના આધારે પર્વત, આકાશ કે પાતાળમાં પહોંચી જાય

તોપણ પોતાનું અસ્તિત્વ  પોતે શોધી શકતો નથી.

 છેલ્લો દીવસ ………….. ક્યાં નથી આવતો? 

#   લગ્ન થતાં દીકરીનો માબાપને ત્યાં દીકરી તરીકે નો છેલ્લો દીવસ આવે કારણ

     હવે તે પત્ની થઇ,પારકાની  થાપણ થઇ.

#   પ્રસુતીની પીડાનો છેલ્લો દીવસ એટલે બાળકનો જન્મ જે જન્મદાતાને માનુ

      સ્થાન મળે.

#   શીશુવિહારમાંથી પાસ થતાં શીશુવિહારનો છેલ્લો દીવસ.

#   હાઇસ્કુલમાંથી પાસ થતાં હાઇસ્કુલનો છેલ્લો દીવસ.

#   શરીરમાંથી જ્યારે જીવ નીકળી જાય એટલે કે અવસાન થાય તો તે શરીરનો

     છેલ્લો દીવસ.

                         ઓ દુનીયાના દાતાર    

તાઃ૨૫/૧૦/૨૦૦૮                           પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

ઓ દુનીયાના દાતાર,તમારી કરુ પ્રાર્થના લગાર
મારા હૈયે દેજો હેત, જગે જીવન કરજો  મારુ નેક
                                    ……..ઓ દુનીયાના દાતાર

રોજ સવારે પુજન કરતો,ને અર્ચના કરતો લગાર
આત્મામાં મને પ્રેમદેજો,ને કરજો જીવનો ઉધ્ધાર
લગીર મને ના મોહ, દેજો શોધે તેને પ્રેમે અપાર
માયાના બંધન છોડીને,ગાવા છે જલાના ગુણગાન
                                     ……..ઓ દુનીયાના દાતાર

મનને શાંન્તી મળતી ત્યારે,જ્યાં પ્રભુ આરતી ગવાય
મંજીરા તાલમળે ઘંટડીથી,ને શબ્દ સ્વરે છે ગુણગાન
ધબકારાના સ્પંદનમાં ,જલાસાંઇ  જલાસાંઇ  સંભળાય
ઉજ્વળ જીવનદીસે જગતમાં,નેપ્રદીપ રમા હરખાય
                                         ……..ઓ દુનીયાના દાતાર

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

                  અંતરની અભિલાષા

તાઃ૨૪/૧૦/૨૦૦૮                       પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

ઝબકી જાગ્યો નીંદરથી,  ત્યાં જ્યોત પ્રેમની દીઠી
આવ્યો આણંદથી હ્યુસ્ટન,સરિતાએ લાગણી દીધી

પ્રેમમનેજ્યાં મળ્યો સાચો નાજરુર રહી માગવાની
આવીઉભા આંગણે મારે જેની હૈયે હતી અભિલાષા
પામર પ્રદીપના પ્રેમને જોઇ સૌ અંતરથી હરખાશે

આશીર્વાદની હેલી આવે, ત્યાં વંદન પ્રેમથી કરીએ
માનવમનમાં ક્યાંક તુટ થાયતો માફ મને સૌ કરજો
દેશ દેહની ના મને છે ચિંતા કાલ જગે નાકોઇ જાણે

મારા વ્હાલા સર્જનકારો સાહિત્ય સરિતા પ્રેમે વહાવે
લાગણી માગુ ને પ્રેમ પણ નીરખુ ના બીજુ હું શોધુ
લાવી પ્રેમ જ્યોત સ્નેહની સાથે દઇશ ફુલોના હાર

પાવનકરજો દ્વાર ઘરનાઅમારા પવિત્ર પગલાંદેજો
યાદકરજો યાદકરીશુ વ્હાલે પ્રેમથી ફરીમળીશુ કાલે.

————————————————————————

………………….  સૅલ ફોન

તાઃ૭/૧૦/૨૦૦૮                 પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

સૅલ ફોન મેં સેલમાં લીધો,
…………………  અડધા ભાવે દુકાને જઇ
આનંદ હૈયે એટલો થાય,
                      કે ના માતો એ હૈયા મઇ
 …………………………………….   ……….સૅલ ફોન મેં

લાવ્યો જ્યારથી વાપરુ ત્યારથી
                મઝા આવતી હાથમાં ફરતો લઇ
હલો હલો કહેતો હતો પહેલાં હું
…………….  હવે હાય બાય કહેતો થયો અહીં
  ……………………………………………..સૅલ ફોન મેં 

મસ્તી સાથે ખીસ્સામાં રાખતો અહીં
…………….  રીંગ વાગે ત્યાં હાય હું કહેતો ભઇ 
બટન દબાવતાં લફરાં વધ્યા કંઇક
                કોણબોલે નાસમજુ તોયબબડતોઅહીં 
……………………………………………..    ….સૅલ ફોન મેં

મહીનો થયો બીલમેં દીઠુ ટપાલમાં ભઇ
…………..    આવક કરતા જાવક વધુ દેખાઇ ગઇ 
બીલ જોતાં ફોન મેં લીધો વાત કરવા જઇ
…….    પાવર નાદેખાય ફોનપર બેટરીબગડીગઇ
 ……………………………………………..   …….સૅલ ફોન મેં 

ઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽઽ    

                             આપણા માબાપ

તાઃ૩૦/૯/૨૦૦૮ ………………………..પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ
અંતરમાં અનંત આનંદ થાય,
……………………..  ને હૈયું પણ આનંદે ઉભરાય
પ્રેમની પાવકતા જ્યાં મળ્યા કરે
                        ને જીવન પ્રેમે ઉજ્વળ દેખાય
લાગણી શોધવી જગમાં ના પડે
                       ને વર્ષા પ્રેમની કાયમ પડ્યાકરે
હૈયુ જ્યાં ભટકાય જીવનમાં
                         ત્યાં સાચી પ્રેમની જ્યોત મળે
લીધા જ્યાં અંતરથી આશીર્વાદ
                         ને કરુણા પ્રેમની સદાવહ્યા કરે
માની લાગણી ને પ્રેમ પિતાનો
                         જ્યોત જીવનમાં સદા જલાવે
ના વ્યાધી કે આવે ઉપાધીક્યારે
                        કૃપા કરુણાની મનથી જ્યાં મળે
લાગણી પ્રેમ મોહ માબાપના
                    લાવે જીવનમાં આનંદ જે સદા વહે.

——————————————————

……………………    जीवन शाला

ताः२१-९-१९७५ …………प्रदीप ब्रह्मभट्ट

बचपन खेला अपनोंके बीच
…                          ये है अपने जीवनकी रीत
क्या कुछ कर पायेगे हम,
..  ……………….     जबतक हमको ग्यान नहीं
छोड के हम बेगानापन,
…..                       सोचे हम जीवनका कल्याण
तब पढनेकी हुइ तमन्ना मनमें
……………… …     खेलेंगे हम जीवनका संग्राम
आये है हम अपनी खातीर,
                       विध्यालयमें विद्वानोकी चलके
अमर भावना पुरी करेंगे
……………..      हम अपने गुरुजनोकी वानीको
कैसे भुलेगे हम उनको,
……………….    जीनसे दीखाइ जीनेकीराह हमे
‘परदीप’ बनके हम जीवनमें
……………….    करके जीवनशाला का सन्मान.

===========================================

                    મારું નામ અમથો

તાઃ૨૬/૯/૨૦૦૮                      પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

અમથો મારું નામ,પણ કરતો હું સૌના કામ
પ્રેમથી મળતો સૌને, ને હું હૈયે રાખતો હામ
 ………………………………….ભઇ અમથો મારું નામ

આંગળી પકડી ચાલુ, જ્યાં નાનું બાળક દેખુ
પાપાપગલી  કરાવુ ને વંદન પણ શીખવાડુ
વ્હાલ પણ કરુ હું એવું જાણે લાગે પોતા જેવું
દોડી આવે મારી પાસે છોડી મમ્મીનો ખોળો
 ……………………….   ……..ભઇ અમથો મારું નામ

લાકડી લઇને આવતાં મેં દીઠા ઘરડા કાકા
હામ હૈયાથી દેતો ને દુઃખડાં ભુલવા કહેતો
ભુતકાળ ભરખી ગયો જે યાદ હવેના કરવો
પ્રભુ ભજી લેવાજ આજે,કાલના કહેવા જેવી
…………………………..  …….ભઇ અમથો મારું નામ

નામ મળ્યુ મને માબાપથી,ના મને કોઇ મોહ
ના કામ કોઇના આવ્યો,બની ગયો હું અમથો
માતાપિતાની લાગણી,ને પ્રભુ ભક્તિમાં સ્નેહ
અમથો ના રહ્યો હવે,મને મળ્યો ઘણાનો પ્રેમ
………………………..    ……..ભઇ અમથો મારું નામ

mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm

 ………. …………….. ભક્તિનો પ્રતાપ

તાઃ૨૫/૯/૨૦૦૮ ……. …………………..પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

જગમાં જીવન મહેંકી જાય,ને હૈયે અનંત આનંદ થાય
મનને શાંન્તિ મળતીજાય,ને પ્રીત સદા જીવનમાંથાય
જ્યાં લગનીભક્તિથી થાય,ત્યાંજીવન પ્રેમેજીવી જવાય
……….              …….માગુ હુ પ્રભુથી ભક્તિએ જીવન બંધાય

સંતની સેવા ને માર્ગ લીધો, જ્યાં મળે જીવને સંતાપ
ના માગણી કરી કદી કે ના આશા જીવને કોઇ દેખાય
મળે મનને શાંન્તિ પ્રભુથી જે જીવને મુક્તિએ લઇજાય
……..                 ……માગું હુ પ્રભુથી ભક્તિએ જીવન બંધાય

જય જલારામનું રટણ  ને સંત સાંઇબાબા ભજાય
લખ્યા લેખ મિથ્યા થાય જ્યાં સાચા સંતને સમરાય
ભક્તિ ની શક્તિ છે એવી જે મુક્તિ ના ખોલે છે દ્વાર
 …………………    …..માગુ હુ પ્રભુથી ભક્તિએ જીવન બંધાય

—————————————————————————