પ્રદીપકુમારની કલમે…

                        વીતેલો સમય

તાઃ૭/૧૨/૨૦૧૦                     પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

જીવનના આ દરીયામાં,મળેલ દેહ એક વહાણ છે
સમય સાચવી હલેસુદેતા,જગે મળે સરળ સ્નેહ છે 
                              ………જીવનના આ દરીયામાં.
શીતળ લહેરે સરળતા મળે,ને વ્યાધીઓ રહેશે દુર
મનને શાંન્તી મળી જશે,અને ના રહેશે કોઇ ભુખ
પ્રેમની પાવક જ્વાળા મળતાં,મોહતો ભાગશે દુર
વીતેલ સમય બનશે યાદ,ત્યાં કૃપાય મળશે જરૂર
                              ………જીવનના આ દરીયામાં.
ઉગમણી ઉષાને પુંજતાજ,સંધ્યા સરળ થઈ જાય
પારખીલેતાંઆજને,આવતીકાલ ઉજ્વળ થઈજાય
પ્રભુભક્તિનો તાંતણોએવો,જે જન્મસફળ કરીજાય
દેહપડતાં જીવનોજગપર,પ્રભુથી સ્વર્ગે બોલાવાય
                              ……..જીવનના આ દરીયામાં.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

                   અભિમાનને આદર

તાઃ૨૮/૧૧/૨૦૧૦                          પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

સાચુ સાચુ સાંભળીને જ્યાં,તમારા કાન ભરાઇ જાય
છુટી ભાગવા ખોટાશબ્દોથી,અભિમાનને આદર થાય
                        ……….સાચુ સાચુ સાંભળીને જ્યાં.
જુવાનીએ જ્યાં પકડે લાકડી,ત્યાં કંઇક છુપાવા જાય
સહારો લઇ જુઠ્ઠાઇનો દેહે,એતો લોકોને પટાવતો થાય
ત્યાં સચવાય સમયથોડો,જે તેને કદીય ના સમજાય
સત્ય જ્યારે આવે સામે,ત્યાં એતો ભોંઠો જ પડી જાય
                        ………..સાચુ સાચુ સાંભળીને જ્યાં.
સમજ તમારી સાચીએ,જે જ્યાં ત્યાં સમયે સચવાય
કુદરતનો એક નિયમ છે  એવો,વાવો તેવું જ લણાય
પત્થરને પણ ખોતરી લેતા,પવિત્ર મુર્તીઓ મેળવાય
સમયે અભિમાનને આદર દેતા,તો વહાણો તરી જાય
                         ………..સાચુ સાચુ સાંભળીને જ્યાં.

=++++++++++++++++++++++++++++++++=

                            સંતોષ

તાઃ૨૬/૧૧/૨૦૧૦                   પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

માનવીને ભુખ લાગે ભોજનની,કદીક લાગે પ્રેમની
કદીક શોધે સહવાસને,પણ નામળે સંતોષ દીલથી
તોય માનવ જીવી રહ્યો છે,આજગમાં થોડી બીકથી
સંતોષની જ્યાં સીડીમળે,ના જરૂર પડે તેને કોઇની

દેહને માયા જન્મથી લાગે,માબાપના સાચા પ્રેમની
સંતાન બનીને જીવનજીવતાં,છેસંતોષ જન્મદાતાને
પાવન લાગે જીવન ત્યારે,સંસ્કારની સાથે ચાલે એ
મળેકૃપા જ્યાં પરમાત્માની,સાર્થકજન્મ આલાગે છે

જીવન જગમાં ઝરણા જેવુ,વહી રહ્યુ છે એ અવનીએ
ગંગાજળનો સહવાસ મળતાં,ઉજ્વળ જીવન બન્યુંએ
દેહમળે જ્યાં માનવીનો,જીવને સાર્થકતાની તકમળે
સંતોષ મળે જ્યાં જીવને જન્મે,ભવસાગરથી તરીરહે

================================

                           આંખ ભીની

તાઃ૨૪/૧૧/૨૦૧૦                  પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

પડે વર્ષા પ્રેમની જીવનમાં,ત્યાં ઉમંગ આવી જાય
આવીમળે સગા સ્નેહીઓ,ત્યાં આંખભીની થઈ જાય
                    ……….પડે વર્ષા પ્રેમની જીવનમાં.
જીવ જન્મના અનોખા બંધન,અવનીએ મળી જાય
શીતળ સ્નેહની પ્રીત ન્યારી,સાચા સહવાસે દેખાય
અનંત કોટી પ્રભુની કૃપા,એ વર્તનથીજ મળી જાય
ઉમંગ આવે આંગણે દોડી,જે ભીની આંખોમાં દેખાય
                   ………..પડે વર્ષા પ્રેમની જીવનમાં.
મોહમાયા મળે દેહને,સંસારની પ્રકૃતિ આ કહેવાય
માનવતાની આ રીત નાની,જે જીવને જકડી જાય
નિર્દોષ જીવન લાગેતારું,જ્યાં નિખાલસતા દેવાય
મળે નિર્મળ પ્રેમ દેહને,ત્યાં આંસુ સ્નેહના ઉભરાય
                     ……… પડે વર્ષા પ્રેમની જીવનમાં.

===============================

                     ભણતરની ભેંટ

તાઃ૨૩/૧૧/૨૦૧૦                       પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

બગડો મારી બગલમાં છે,ને એકડો આગળ ચાલે
તગડો તેડ્યો બૈડે મારે,ત્યાં ચોગડો પાછળ આવે
                   …….. આવુ ભણતર સુખને સાથે લાવે.
ડગલાંનો જ્યાં વિચાર આવે,ત્યાં વિચારીને ભરાય
એક ભરેલ ડગલે ના વ્યાધી,ત્યાંજ બીજુ છે જવાય
બે ડગલાં ચાલતાદેહે,જો થોડી શાંન્તિને અનુભવાય
ના વ્યાધી ના ચિંતા,એ જ ભણતરની ભેંટ કહેવાય
                    ………આવા પગલે જીવન છે મલકાય.
સોપાનજીવનમાં મળેછે જન્મે,જે અવનીએ બંધાય
સોપાનના સ્નેહે ચાલતાં,જીવ સુખદુઃખ સમરીજાય
એક પગલે મળે સરળતા,તો પછીબીજુ ત્યાં મંડાય
સંગ મળે જો સાચો દેહને,ધન્ય જન્મ આ થઈ જાય
                   ………આવા  પાવનકર્મે જીવ છે હરખાય.

+++++++++++++++++++++++++++++++

                     કોઇક તો મળ્યું

તાઃ૨૩/૧૧/૨૦૧૦                    પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

મારા માનવ જીવનમાં મને કોઇક તો મળ્યુ છે;
      જેણે મને પ્રેમ આપ્યો છે,સાચો સંગાથ આપ્યો છે,
મારા સુખદુઃખમાં તો હાથ પકડી મને ચાલતો રાખ્યો છે.
                        ………..મારા માનવ જીવનમાં મને.
મારી નાની પકડી આંગળી મને ચાલતો કર્યો છે,
      મારી થતી થોડી ભુલમાં મને સંભાળી લીધો છે;
જીવનના ચઢતા ઉતરતા સોપાનમાં સાથ દીધો છે,
મારી માનવીની કાયાને સાચા સંસ્કાર પણ દીધા છે
                        ……….મારા માનવ જીવનમાં મને.
ઉજળા આ સંસારમાં કદીક મેં ઝાંખપને દીઠી છે,
       મને ટોકીને રાહ બતાવી જીંદગી ઉજ્વળ કરી છે;
મારી પ્રીતડીને પારખીને મને કલમ પકડાવી છે,
સહીયારો સાચો દઈને મને મક્કમ શક્તિ પણ દીધી છે.
                        …………મારા માનવ જીવનમાં મને.

===============================

                    सच्चाइ

ताः१९/११/२०१०                प्रदीप ब्रह्मभट्ट

चाहे आसमानको छुलो तुम,या पंख लगालो चार                      
पहोंच शका ना कोइ जगमें,जहां परमात्माका द्वार
                           …….चाहे आसमानको छुलो तुम.
सच्चाइ सामने खडी हो,फीरभी ना पहेंचाने पळवार
ज्योत प्रेमकी जलती हो,तो मीलजाये जगमें प्यार
सोच समजके कदम मीलालो,मील जायेगा सथवार
आज नहीं तो कल मील जायेगा,प्रभु श्रीरामका द्वार
                         …….चाहे आसमानको छुलो तुम.
चाहे आसमानमें उडके चलो,या जमीनपे लंबी दौड
एक सहारा परमात्माका,ना चाहो साथ जगमें ओर
सच्चाइ सामनेआके खडी है,स्वीकारलो मनसे आज
मिल जायेगा जीवको जगमें,ना मोह लेगा तेरासाथ 
                      ………चाहे आसमानको छुलो तुम.

===================================

                           આગળ પાછળ

તાઃ૭/૧૧/૨૦૧૦                        પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

જીવને સંબંધ તો આદેહથી,જે કર્મ બંધને મેળવાય
વર્તનનો સહવાસ અનેરો,આગળ પાછળથી દેખાય
                   ………..જીવને સંબંધ તો આદેહથી.
કદમ માંડતાં જે વિચારે,તેને આવતીકાલ સમજાય
મળે શાંન્તિ અને સહવાસ,જ્યાં આગળનુ વિચારાય
આવેઆંગણે સંગાથસૌનો,જ્યાં જીવન ઉજ્વળ થાય
દ્રષ્ટિ સીધી એકરાખતાં,દેહથી સૌ સત્કર્મોને સહવાય
                   ………..જીવને સંબંધ તો આદેહથી.
ગઇકાલના અનુભવે તો,આવતી કાલ સમજાઇ જાય
પાછળ કરેલી ભુલોને જોતાં,ના ફરી કદી એને કરાય
આગળ પાછળનો સહવાસ,એ સમજદારને સમજાય
કુદરતની કરામતએવી,જે સાચી બુધ્ધિએજમેળવાય
                    …………જીવને સંબંધ તો આદેહથી.

================================

                                 એક સમજ

તાઃ૨૯/૧૦/૨૦૧૦                           પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

સમજની તો લકીર છે નાની,જ્યાં પ્રેમ દીસે મળીજાય
સ્નેહની સમજ મનને પડતાં જ,સાચા પ્રેમને સમજાય
                        ……….સમજની તો લકીર છે નાની.
ગોદમાં રમતા માતાની,બાળકને શીતળતા મળી જાય
આંખ ખોલતા ગાલે બચીકરીલે,એ માનો પ્રેમ સમજાય
ભીનામાંથી કોરામાં લાવે,આંખોમાં હર્ષના આંસુ દેખાય
સમજ પડે સંતાનને,કે આ પ્રેમ જન્મદાતાથીજ દેવાય
                        ……….સમજની તો લકીર છે નાની.
બાલમંદીરથી બારાખડી મળે,ત્યાંજ ભણતરને સમજાય
એકડો બગડો આવડીજતાં,સોપાન ભણતરના મેળવાય
આવે ડીગ્રી હાથમાં સંતાનને,માબાપ અંતરથી હરખાય
સમજઆવે સંતાનને ત્યારે,ને જીવનની કેડી મળી જાય
                        ………સમજની તો લકીર છે નાની.
માનવતાની મહેંક એવી  છે,જે જીવન ઉજ્વળ કરી જાય
આશીર્વાદની એક કડી મળતાં,ભાગ્ય ના દ્વાર ખુલી જાય
ભક્તિ પ્રેમ મળે જલાસાંઇથી,જે જન્મ ને સફળ કરી જાય
જીવને સમજ પડે જ્યાંસાચી,ત્યાં જગે તકલીફો દુર થાય
                       ………..સમજની તો લકીર છે નાની.

=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-

                        સમયને પગલે

તાઃ૨૪/૧૦/૨૦૧૦                      પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

ના મારી લાયકાત કે ભઈ,હું બેપગલાંય પણ ચાલુ
ધોડીયામાં આરામ કરુ ત્યાં,ક્યાંથી કોઇનેય હું જાણું
                        ……….ના મારી લાયકાત કે ભઈ.
નાની આંગળી પકડે માડી,ત્યાં પડખાં ફેરવી જાણું
ઉંઆ ઉંઆ હું કરતો ત્યારેજ,મમ્મીથી દુધનેહું માણુ
ઝુલતા મારા ઘોડીયાને પણ,દોરીથી કોઇજ હલાવે
બહાર નીકળવા બે હાથ આવે,ત્યાં છુ તેમ હું જાણું
                        ………ના મારી લાયકાત કે ભઈ.
બારાખડીથી આગળ વધતાં,હું કલમ પેનને પકડુ
માનુ હવેકે લાયકાત મારી,ભણતરની કેડીને જાણુ
ચાલ્યો બે ડગલાંજ સાથે,ત્યાં મળ્યો મિત્રોનો પ્રેમ
આવી સમજણ મને ત્યારે,ભાગી ગયો મનનો વ્હેમ
                        ……….ના મારી લાયકાત કે ભઈ.
સમયે સંગીનીમળી મને,મળ્યો લાયકાતે સહવાસ
જીવન જીવવાની પગથી પકડતા,સાથીઓ હરખાય
મળતાંજ મનને ભક્તિ દોર,મળ્યો મને સાચો સંકેત
કરતાં સાચી પ્રીતે ભક્તિ,શાંન્તિ મળી મનને ભરપુર
                      ………..ના મારી લાયકાત કે ભઈ.

+++++++++++++++++++++++++++++++