પ્રદીપકુમારની કલમે…

                        શીતળ સ્નેહ

તાઃ૯/૬/૨૦૦૯               પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

મંદ મંદ લહેરાતા પવનની, હુંફ મને મળી જાય
ના શબ્દો મળે કે ના વાચા,  જે હૈયે આવી જાય
કરુણા સાગર પરમ કૃપાળુ, છે અવનીના આધાર
મહેંકાવે જીવનને જ્યાં શીતળ સ્નેહ સદા મળી જાય.
                           ……..મંદમંદ લહેરાતા પવનની.
પંખીનો પોકાર સાંભળી.માનવી મનડાથી મલકાય
કુદરત તણી અજબ લીલામાં,આનંદ હૈયે પણથાય
વાદળની છાયાને વીંધી,કિરણની કોમળતા વેરાય
ના માનવી કળી શકે જે અવનીએ પરમાત્મા દઇજાય
                            ……..મંદમંદ લહેરાતા પવનની.
પ્રભાતની પહેલી કિરણ,શીતળતાના સહવાસે દેખાય
ઉજ્વળતાના સોપાન સાથે,માનવી છે જગે મલકાય
સ્નેહ પ્રેમને ખંતનીસંગે,જન્મે જીવ આનંદ માણીજાય
એક મેકની હુફ મેળવી જગતમાં સાર્થક જન્મ થઇ જાય
                            ……..મંદમંદ લહેરાતા પવનની.

———————————————–

                   પ્રેમાળ ભાવના

તાઃ૨/૫/૨૦૦૯               પ્રદીપ   બ્રહ્મભટ્ટ 

ઉજ્વળ એક પ્રભાત આવે,
                માનવતાની મહેંક જે લાવે
મંદમંદ લહેરાતા પવનમાં,
                      પ્રેમાળ ભાવના સાથે આવે.
                           …….ઉજ્વળ એક પ્રભાત.

જગત જીવને અર્પણ પ્રેમ,
                ના રહે જીવનમાં કોઇ મેખ
આગળ આવે માનવતા જ્યાં,
                     મળી જાય કૃપા પ્રભુની ત્યાં.
                          …….ઉજ્વળ એક પ્રભાત.

સરળતાની મહેંક જીવનમાં,
             સઘળા કામમાં મળે જ મહેંક
મળતો પ્રેમ જ્યાં પગલેપગલે,
                    ના વ્યાધી કોઇ આવી ફરકે.
                          …….ઉજ્વળ એક પ્રભાત.

લાગે માયાને બધે મળે પ્રેમ,
             ભરેલ જીવનની સરગમ લાગે
અપેક્ષાના વાદળ ના આવે,
                    ને કર્મના બંધન પણ ભાગે
                              …….ઉજ્વળ એક પ્રભાત.

%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%

                પંખીની પાંખ

તાઃ૨૩/૩/૨૦૦૯                     પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

કાગડો,કોયલ ને કાબર, જગની રાખે છે ખબર
સુખદુઃખમાં સંગાથદઇ,આપે પ્રેમજગની અંદર
                                   …….કાગડો,કોયલ ને કાબર.
પાંખ દીધી છે પરમાત્માએ, ઉડી ફરે જગતમાંય
કાગડો દોડે કાગવાસે,જ્યાં મૃત્યુએ માનવી ન્હાય
ટહુકો કોયલ જ્યાં કરે પ્રેમથી,વસંતે જગ હરખાય
કુદરતનીઆ અજબલીલા,જગે પ્રાણીપશુ મલકાય
                                   …….કાગડો,કોયલ ને કાબર.
માનવદેહ મળે જગમાં ,કૃપા પ્રભુની જ કહેવાય
ના હાથપગ કેઆંખ દેહે,માનવીસહાયે જીવીજાય
કુદરતની કારીગરી પાંખવીના પંખીથીના જીવાય
નાઆરો કે ઓવારો જગમાં મૃત્યુને જ મળીજવાય
                                 …….કાગડો,કોયલ ને કાબર.

()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()

                        પાનખર

તાઃ૨૨/૩/૨૦૦૯                    પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

એક લહેર મોસમની આવે,ને પહેલી ચાલી જાય
ના માનવમનથી સમજાય,કેવુ કુદરત દઇ જાય
                               ……એક લહેર મોસમની આવે.
ફુલ ખીલેને સુગંધ મળે,ત્યાંજીવન પણ મહેંકાય
નવા પાનને લાવવા માટે,પાનખર આવી જાય
કળી કળીને શોધતા ભઈ,ત્યાં ફુલ મુરઝાઇ જાય
કળા પ્રભુની જગતજીવપર,હર મોસમે બદલાય
                                ……એક લહેર મોસમની આવે.
રહેમમળે ને વહેમજાય,જ્યાં પ્રભુપ્રીત મળીજાય
મારુતારુ પણ મટી જાય,ને સાચોસ્નેહઆવીજાય
પડેલ પાદડાં ધોવાઇ જાય,ને માંજર દેખાઇજાય
પ્રભાત પહોરે કળીયો જોતા,મન આનંદીત થાય
                                ……એક લહેર મોસમની આવે.

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

                           સવાર,એક અણસાર

તાઃ૨૫/૧૨/૨૦૦૮                                પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

પંખીનો મધુર કલરવ મળી ગયો જ્યાં કિરણોએ ઉજાસ કર્યો
મધુર લહેરની મહેંક થતાં જ માનવ જીવને સહવાસ મળ્યો
                     …..એવા સુરજના આગમને આનંદ આનંદ થઇ ગયો.

નિંદર ત્યજીને માનવી  કુદરતની અજીબ કળાએ વણાઇ ગયો
આગમનના અણસારમાં ને જગતના પલકારમાં હરખાઇ રહ્યો
મંદમંદ લહેરે  જગત જીવો અવનીપર પ્રભાતે મલકાઇ ઉઠ્યા
કુદરતના એક તાંતણે મહેંક મળતાં જીવન ઉજ્વળ બની રહ્યા
                     …..એવા સુરજના આગમને આનંદ આનંદ થઇ ગયો.

શાંન્ત જગતમાં કુદરતની મહેંક મળતા પ્રેમનો સહવાસ થયો
આગમનઅવનીએ થતાં સોનેરીકીરણોએ ધરતીએ ઉજાસદીધો
સોડમ દેતા મધુર વાયરે માનવ મનના હ્રદયે ધબકાર લીધો
પશુપક્ષીનાકલરવ મધ્યે હૈયેહામધરી સંસારે પ્રેમભાવનાપીધી
                     …..એવા સુરજના આગમને આનંદ આનંદ થઇ ગયો.

 @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

                        સુર્યોદય

તાઃ૧૬/૧૨/૨૦૦૮                   પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

મીઠો કલરવ સાંભળી નિંદર ચાલી ગઇ,
            સુર્યોદયનો સહવાસ થતાં જીંદગી જાગી ગઇઃ
આવતી લહેર પવનની મહેંક લાવી અહીં
            મળી ગઇ માનવતા જ્યાં સવાર ઉજ્વળ થઇ
                                      …….મીઠો કલરવ સાંભળી
લાગી માયા માનવને મહેર પ્રભુની થઇ
           જાગી જગ જીવનમાં મળી કૃપા રામની અહીં
લગની પ્રેમની લાગી જ્યાં પરોઢ જગે થઇ
           મહેનત સાથેઉજ્વળ જીવનને હૈયે લાગણીથઇ
                                      …….મીઠો કલરવ સાંભળી
સવારની એક લહેરમાં મળે આનંદીત પ્રેમ
           મારુ તારુ મટી જતાં અહીં જીંદગી જાગી જેમ
તરસે માનવી પામવા જગમાં ફરતો છેક
           સુર્યોદયના એક કિરણમાં માનવતામળે અનેક
                                       …….મીઠો કલરવ સાંભળી

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

                            માટીની મહેંક

તાઃ૨૭/૧૧/૨૦૦૮                       પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

ખળભળ નીર નદીનાં વહેતા, શીતળ મનને શાંન્તિ દેતા
કુદરત તણી અપાર કૃપાથી,માનવજીવન ઉજ્વળ રહેતા
                                       …..ખળખળ નીર નદીનાં વહેતા.

ઉગમણીએ ઉષા પધારે,સુર્ય કિરણે કોમળતાનો સહવાસ
માનવી મંદગતીએ ચાલે,  ને બળદથી ઘુઘરાનો અવાજ
પવનદેવની  કૃપા નીરાળી, સુગંધ  પ્રહરની દેતી  ઉજાસ
એવી મારી માતૃભુમીનીમાટી,જ્યાં મળે માનવતા હર દ્વાર
                                        …..ખળખળ નીર નદીનાં વહેતા.

પ્રભુભક્તિએ બારણા ખોલે,ને સંધ્યાએ થાય આરતી દીપ
માનવતાની મહેંક મળે ત્યાં, જ્યાં સદા પ્રભુ સ્મરણ થાય
જીવનીશક્તિ સદા મહેંકતી, જીવનમાં પુણ્યદાન સમજાય
એવી મારી માતૃભુમીની માટી,જ્યાંમળે માનવતા હર દ્વાર
                                         …..ખળખળ નીર નદીનાં વહેતા.

કિલ્લોલ કરતાં પંખીડા આનંદે, ને કોયલ કુઉકુઉ કરી જાય
નીરખી બાળક આનંદે મલકાય,જ્યાં માનોપ્રેમ મળી જાય
મહેંક માટીની છે જગમાં નિરાળી,જ્યાં હૈયાથી વહે છે હેત
એવી મારીમાતૃભુમીની માટી,જ્યાં મળે માનવતા હર દ્વાર
                                        …..ખળખળ નીર નદીનાં વહેતા

स्ज्ह्देवुइओह्द्ज्द्न्क्ज्न्ज्ब्ब्व्बूण्णूऊड्ण्डाण्डाअहह्क्ज्ह्खहक्ज्हाज्हखक्धखक्धक्ज्द्

 ………………………   શ્રાવણી મેઘલો

 તાઃ૧૭/૯/૧૯૭૭ …………………પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

શ્રાવણી સંધ્યા મધ્યે, શાંન્ત અને આનંદ વચ્ચે
વરસી ગયો આ મેઘલો…..(૨)  ……શ્રાવણી સંધ્યા.

નીત નીત વરસે નેણ,શાન્ત અને શીતળ દીસે
ઝળઝળ ઝળઝળ તેજ વૃક્ષ પત્તે છે ભાસે 
આંખોમાં આનંદની હેલી,તાત ભલે છોને વરસે
મહેનત કરતાં રાત અને દીન, હાથ નહીં થાકે
………………………………………….શ્રાવણી સંધ્યા મધ્યે.

શીતશીત વાતો વેણ, ધીમો કલરવ કરતો જાય 
શુધબુધ ભાસે તોય, માનવ મનડાં હરી જાય 
વૃક્ષને દેતો પાંદડાથી લેતો મીઠો એ આનંદ
રહેમ કરે એ જગ માનવ પર,વરસો વર્સી જાય
 …………………………………………શ્રાવણી સંધ્યા મધ્યે.

ઘેરા ઘેરા વાદળ, વરસે મેઘ નીલા દેખાય
ટાઢુ ટાઢુ લાગે,ને માનવમન આનંદીત થાય
જમીન પલાળી ભાસે,નેઅંતે સાગરમાં સમાય
વહેણ કદીના અટકે જોવા, વરસે ક્યાંથી મેઘ
 ………………………………………..શ્રાવણી સંધ્યા મધ્યે.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

                      ઘરની બારીએથી

તાઃ૮/૯/૨૦૦૮ ………………………..પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

કુદરતની કલા નિરાલી, ને ભક્તિનો સહવાસ
મનનીમાનવતા મઝાની,જ્યાંત્યાં કરે વિશ્વાસ
………………………………..કુદરત ની કલા નિરાળી

સાંજ પડે ત્યાં સવાર પડે,જન જીવન ફુલેફલે
સુરજના કિરણો દીપે, ઘરની બારી જ્યાં ખુલે
………………………………..કુદરત ની કલા નિરાળી

વાતો વાયરો મહેંક ધરે, શ્વાસે શ્વાસે ઉમંગ ભરે
માનવમહેંરામણ મલકાય,નેપ્રભાતે પુષ્પ છવાય
………………………………….કુદરતની કલા નિરાળી

પંખી કલરવ જ્યાં કરે, વાદળ કાળા વિદાય લે
આગમન સૃષ્ટિનાદીસે,જ્યાં ઘરનીબારીઓ ખુલે
………………………………….કુદરતની કલા નિરાળી

ખળખળ નીર નદીના, ને પનીહારીઓ ઘડા ભરે
સંસાર તૃપ્ત કરવા નારી, બેંડલા આજે શીરે ધરે
………………………………….કુદરતની કલા નિરાળી

 #######################################

…                   વાદળ વેરાયા

તાઃ૩/૯/૨૦૦૮ ……..                પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

શ્રાવણની સંધ્યાને વળી વાદળ કાલા ભંમર
     મેઘની મહેંક આવતી જાણે અવની પર આવે અંબર
કૃતિ કુદરતની અજબ ને વળી જગે છે નિરાલી
  ના માનવ મનને અણસાર મલે ભલે રહે વિહારી
                         ……..શ્રાવણની સંધ્યાએ સહવાસ મળ્યો

કલરવ કરતા પંખીને ક્યાંકથી સંકેત મળ્યો
  વિશાળ વ્યોમની છત્રછાયામા વૃક્ષોએ વિશ્રામ કર્યો 
સુરજની વિદાય દેખાતી ને અંધકાર વ્યોમે ફર્યો
  ચારે દિશા નિરાકાર દિસેને પવનનો સુસવાટ મળ્યો
                    …..શ્રાવણની સંધ્યાએ ઠંડીનો અણસાર થયો

વાય વાયરોને હૈયે ટાઠક  જીવ માત્રને મળતી
       સ્ફુરતી લેતા દેહને જગમાં સાર્થક જીંદગી જણાતી 
આભને નિરખી મન મલકાતા મેઘરાજાને નમતા
  સૃષ્ટિ આખી સહજ બનતી જ્યાં વાદળ આભે વેરાયા
… …….      ……….શ્રાવણ માસના પવિત્રદીનની મહેંક મળી

—————————————————-