પ્રદીપકુમારની કલમે…

                         હવામાનની હવા

તાઃ૧૩/૯/૨૦૧૦                            પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

ઠંડી ગરમીના આ આવાસમાં,ના કોઇ રખાય ભરોસો
ક્યારેઆવે તાપ ને ક્યારેઠંડી,એતો કહીજાય પરસેવો
                     ………ઠંડી ગરમીના આ આવાસમાં.
સવારે દેખાય તાપ મઝાનો,ને બપોરે તો ઘેરાવાદળ
સંધ્યાકાળે દેખાય સુરજઆછો,કહે હવે જઉ હું આગળ
મેઘ ગર્જના કરી જાય આકાશે,ટીપુંય પડે ના ઝાકળ
એવી લીલા કુદરતનીઅહીં,ના હલેય આંખની પાંપણ 
                      ………ઠંડી ગરમીના આ આવાસમાં.
ડગલુ માંડવા વાહન જોઇએ,ને હવામાન સપ્તાહનું
બતાવે જનતાને વ્હેલુટીવીએ,રડાર ચલાવીને નાચે
દેખાય દુનીયામાં આગળ,પણ ના કુદરતની આગળ
હવામાનની હવા બદલાતા જ,પડી જાય એ પાછળ
                      ………ઠંડી ગરમીના આ આવાસમાં.

###############################

                                સુગંધ

તાઃ૧૦/૯/૨૦૧૦                        પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

સુગંધ પ્રેમનીપ્રસરે જગતમાં,માનવતા મહેંકી જાય
સ્નેહ પ્રેમની આ સાંકળથી,વિશ્વે શાંન્તી પ્રસરી જાય
                    ……..સુગંધ પ્રેમની પ્રસરે જગતમાં.
કેડી જીવનની સરળ પ્રભુથી,જો મળી જાય સહવાસ
આંગળી એતો ટેકો છે,જે જીવનને દઇજાય અણસાર
પ્રસરે જીવનમાં સુગંધ ભક્તિની,મળી જાય સન્માન
ઉજ્વળબને દેહથીજીવન,ના પડાય મોહમાં પળવાર
                       ……..સુગંધ પ્રેમની પ્રસરે જગતમાં.
મળે સુગંધ મોગરાની ઘરમાં,સંત જલારામ હરખાય 
પ્રસરેસુગંધ ગુલાબનીજ્યાં,ત્યાંસાંઇબાબા આવી જાય
મળીજાય જ્યાં મહેંક પ્રેમની,ત્યાં માણસાઇ મેળવાય
મળે સહવાસ સંસ્કારનો સંગે,જીવન ત્યાં મહેંકી જાય
                      ……..સુગંધ પ્રેમની પ્રસરે જગતમાં.

+++++++++++++++++++++++++++++

                           ઇર્ષા આવી

તાઃ૭/૯/૨૦૧૦                          પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

અહંમનો દરીયો વિશાળ છે,જે મનને નવરાવી જાય
સ્પર્શી જાય જેમાનવીને,તેનીઇચ્છા કદી પુરીનાથાય
                          ………અહંમનો દરીયો વિશાળ છે.
બારણુ એ ખખડાવતી ફરે,ને ભોળા મનને વળગીજાય
માનવીમન જો નાવિચારે,તો આજીંદગી વેડફાઇ જાય
એક સંભાળતા બગડે બીજુ,ને ત્રીજાનો ના કોઇ વિચાર
ઇર્ષા જગમાં એવી છે ભઇ,જે તમને કરી જાય બરબાદ
                          ……….અહંમનો દરીયો વિશાળ છે.
કલમને બંધન કક્કો બારાખડી,જે બુધ્ધિએ જ સમજાય
મળીજાય ત્યાં માનવતા,જ્યાં જીવપર કૃપામાની થાય
નિર્દોષ ભાવને પારખતાં,પ્રભુથી નિર્મળતાય મેળવાય
ઇર્ષા ભાગે દુર બારણેથી,ત્યાંતો સંગાથીઓ મળી જાય
                          ……….અહંમનો દરીયો વિશાળ છે.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

                          અતિની અસર

તાઃ૩૧/૮/૨૦૧૦                            પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

દુનિયા પરના દેહને જોતા,માનવ દાનવ ના પરખાય
નિર્મળ દેહે અતિ સહવાતા,જગે સાચી ઓળખાણ થાય
                           ………. દુનીયા પરના દેહને જોતા.
પરમાત્માની પ્રકૃતિને,ના જગતમાં દેહ થકી સમજાય
ભક્તિસંગ રાખતા જીવનમાં,અનંત શાંન્તિ મળી જાય
અતિના આગમને દેહ,પ્રેમ,પૈસો ને માયામાં લબદાય
સ્નેહ સંબંધને વર્તન બદલાતા,ભવેભવ ભટકતો થાય
                            ………દુનીયા પરના દેહને જોતા.
સરળ સીધી દ્રષ્ટિ પ્રભુની,સતકર્મી જીવો દુઃખી દેખાય
અતિવાયરો બને વાવાઝોડુ,ને અતિ વર્ષા મેધતાંડવ
જળ બંબાકાર ધરતી દીસે,ને લાગે અગ્નીદેવથી આગ
અતિના અણસાર માત્રથી,માનવી ભીખારી થઇ જાય
                            ………દુનીયા પરના દેહને જોતા.
અતિ અન્ન ને ઉપવાસથી,દેહને દવાખાનુ મળી જાય
અતિનો આગ્રહ કળીયુગે સ્વાર્થનાસહવાસે જ લેવાય
જરૂરતનો જ્યાં ડંડો હટે,દોસ્ત દુશ્મન બનીને ભટકાય
નામળે અણસાર કે ક્યારે,અતિની અસરનોઅંત થાય
                            ………દુનીયા પરના દેહને જોતા.

++++++++++++++++++++++++++++++++

                            સમયની જાણ

તાઃ૧૯/૮/૨૦૧૦                                  પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

કેટલા વાગ્યા,કેટલા વાગ્યા પુછતો માનવી સમય વેડફી જાય
મળેલ તકને દેહે ગુમાવી,ઉજ્વળ જીવન એ વ્યર્થ કરતો જાય
                                ……..કેટલા વાગ્યા,કેટલા વાગ્યા.
આંખ ખોલતા ઉજાસદીસે જગતમાં,ત્યાં પ્રભાત થઇ સમજાય
જગતજીવની આ ઉત્તમ સમજ,કે જેને સુર્યોદય થયો કહેવાય
દેહને સ્પર્શે જ્યાં કિરણો સુર્યના,ત્યાં કુદરતી સ્ફુર્તી મળી જાય
આ કોમળ સહવાસ જગતમાં,જીવને સાચી જાગૃતિ દઇ જાય
                              ……….કેટલા વાગ્યા,કેટલા વાગ્યા. 
પરસેવાના સાગરમાં દેહથી પડતાં,દેહ પાણીથી ભીંજાઇ જાય
મધ્યાહન દીવસમાં થતાં ધરતીએ,ગરમીની વર્ષા થતી થાય
થાક દેહને  લાગતા માનવીને,બપોર કુદરતથી મળી સમજાય
ના ટકોરાની જરૂરપડે કાનને,કે નાકોઇને કેટલા વાગ્યા  પુછાય
                               ……….કેટલા વાગ્યા,કેટલા વાગ્યા.
મહેંક મળેલા મધુર જીવનમાં,જગતમાં માનવતા મળી જાય
આનંદ ઉમંગનો સંગ રહેતા દેહને,સ્વર્ગીય સુખજ અનુભવાય
નિરાંતની  વેળાએ ટાઢક મહેંકે,ત્યાં સંધ્યાનો સંગ મળી જાય
ઉજ્વળપ્રભાત,પરસેવો બપોરે,ને સંધ્યાએ શાંન્તિ પ્રસરીજાય
                              …….. કેટલા વાગ્યા,કેટલા વાગ્યા.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

                          આંધી

તાઃ૨૭/૭/૨૦૧૦                         પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

હિસાબ કૉડી કૉડીનો રખાય,ને બક્ષીસ લાખની થાય
પ્રભુકૃપાની અજબ પેઢીમાં,ક્યારેય આંધી ના દેખાય
                         ……….હિસાબ કૉડી કૉડીનો રખાય.
નાવિક ચલાવે નાવડી,ત્યાં મુસાફરો મસ્તીમાં ખોવાય
સફરનોઆનંદ સૌને મણાવી,સાથે ચાલક પણ હરખાય
જગતની નાવડી પ્રભુ હંકારે,ને જીવો કર્મબંધને જોડાય
ભક્તિ એવી સાંકળછે,જીવને સુખ સંમૃધ્ધિએ લઇ જાય
                         ………..હિસાબ કૉડી કૉડીનો રખાય.
સમય નાપારખે માનવી,ને મોહમાયામાં લબદાઇ જાય
પાઠ મળે ત્યાં પરમાત્માનો,જેને જગે આંધી છે કહેવાય
શીતળ પવનની જ્યાં ગતી વધે,ત્યાં ઘરગામ વેડફાય
મેધરાજાની નારાજગીએ તો,ધરતી બંબાકાર થઇ જાય
                            ……….હિસાબ કૉડી કૉડીનો રખાય.
મતી મળીછે દેહનેજન્મે,કોની કેવી કેટલી સમયે દેખાય
ભેદભાવની નાલકીર નાની,જ્યાં ન્યાય સર્જનહારે થાય
આશરો જેને પરમાત્માનો,જગતમાં વાળ ના વાંકો થાય
આંધીની કોઇ ચિંતાસતાવે,કે નાઆવે કોઇ કુદરતનોકોપ
                             ……….હિસાબ કૉડી કૉડીનો રખાય.

====*******====*******====******===

                      સવારની સરળતા

તાઃ૧૮/૭/૨૦૧૦                         પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

મીઠી મહેંક ધરતીની આવે,ને સુર્ય કિરણ સહવાય
ઉજ્વળ પ્રભાતના કિરણોથી,સવાર સરળ થઇજાય
                      ………..મીઠી મહેંક ધરતીની આવે.
મંદ પવનની લહેર મળે,ને પંખી કલરવ સંભળાય
આંખોને ઉજાસ મળે ધરતીએ,જે દેહથી અનુભવાય
મળે શાંન્તિ માનવ મનને,જે પ્રભુ કૃપાએ મેળવાય
જીવને મળે અનંત આનંદ,જે  ના શબ્દોથી કહેવાય
                      ………. મીઠી મહેંક ધરતીની આવે.
દેહે પડતાં પ્રભાત કિરણે,સુર્યના સ્પંદન મળી જાય
હૈયે મળતી જ્યોત આનંદની,ના દીવાથી મેળવાય
સુગંધ પ્રસરેપ્રેમની માનવીએ,જીવથીજ એ લેવાય
મળીજાય જ્યાં ટાઢકદેહને,ત્યાં પ્રભાત ઉજ્વળ થાય
                       ………..મીઠી મહેંક ધરતીની આવે.

===============================

                         કેટલો સમય?

તાઃ૧/૭/૨૦૧૦                          પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

સમય પુછતાં પહેલા વિચારો,કે તમે કેટલે આવ્યા
ના કોઇથીયએ રોકાયો,કે ના કોઇએ રોકી શકવાનું
                 ……….સમય પુછતાં પહેલા વિચારો.
જન્મ મરણની ચાદર નીચે,સૌ જગતમાં જીવવાના
અણસાર મળે જન્મનો,પણ મૃત્યુ નાજાણી શકવાના
                  ………સમય પુછતાં પહેલા વિચારો.
દેહ મળેલા જીવને માનવી,આંખથી એને જોવાનો
દ્રષ્ટિ એછે દેણપ્રભુની,જે દેહની ઉંમરે તો ઘટવાની
                  ………સમય પુછતાં પહેલા વિચારો.
સમય પારખી જીવન જીવતાં,હાથ ઉંચો રહેવાનો
ચુકી ગયો  જો માનવ,સમયે એ ભીખ માગવાનો
                 ………સમય પુછતાં પહેલા વિચારો.
દેહ મળે છે પ્રભુ કૃપાએ,સમજદાર એ સમજી લે
ના વ્યાધી આવે આંગણે,ના ઉપાધી અણસાર દે
                 ………સમય પુછતાં પહેલા વિચારો.
સત્કર્મોની સીડી મળે જીવને,જ્યાં ભક્તિપ્રેમે થાય
આવેઆંગણે જ્યાંપરમાત્મા,ત્યાં જીવમુક્તિએજાય
                 ………સમય પુછતાં પહેલા વિચારો.

++++++++++++++++++++++++++

                     મંજીરાના તાલ

તાઃ૧૭/૬/૨૦૧૦                    પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

મંજીરાના તાલ સાંભળતાં,મનમાં કંઇ કંઇ થાય
ઉમંગ આવે અંતરમાં અનેરો,ના કોઇથી કહેવાય
                        …………મંજીરાના તાલ સાંભળતાં.
ઉગમણી ઉષાને નિરખવા,બંધ આંખો જ્યાં ખુલી જાય
પ્રભાતના સોનેરી કિરણોની,ત્યાં મહેંક પણ મળી જાય
લહેર પવનની શીતળમળતાં,જગે આનંદઆનંદ થાય
શબ્દોનીય સમજ મળે,જ્યાંમંજીરાના તાલ મળી જાય
                           ………..મંજીરાના તાલ સાંભળતાં.
ભક્તિનો અણસાર એવો,જગતમાં કોઇથીય ના કહેવાય
મનથી કરેલ ભક્તિમાં તો,પરમાત્માનો પ્રેમ મળી જાય
ખંજરીના ખણખણાટની સાથે,મળીજાય મંજીરાના તાલ
ભક્તિના શબ્દોની જીવને,જીવનમાંવણઝાર મળી જાય
                           …………મંજીરાના તાલ સાંભળતાં.
આવી આંગણે મળે ભક્તિ,જીવને મળે જ્યાંસાચી શક્તિ
મળે માનવતા સંગે જીવનમાં,નેઆધી વ્યાધીથી મુક્તિ
સરળતાનો સહવાસ રહેતા,આમાનવ જન્મેજીવ હરખાય
અંત નિરાળો લાગેજીવને,ને અંતે જીવને મુક્તિમળીજાય
                            ………..મંજીરાના તાલ સાંભળતાં.

================================

                      કરુણા કુદરતની

તાઃ૧/૬/૨૦૧૦                        પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

શિયાળાનો શીતળ વાયરો,શીતળતા દઇ જાય
વાયરાની એકજ ઝલકથી,હૈયે ટાઠક મળી જાય
               ………..શિયાળાનો શીતળ વાયરો.
ઉદયઅસ્તનો વાયરો એવો,માનવમન મલકાય
કુદરતની આ કરુણાન્યારી,ના જગતમાં સમજાય
એકલહેર જેમ પ્રેમની મળે,ને મનડુ હરખાઇ જાય
વાયરાની શીતળલહેરમાં,આ જીવન ઉજ્વળથાય
                     ………..શિયાળાનો શીતળ વાયરો.
ઉનાળાના ઉજાસનેલેતાં,માનવી પરસેવે લબદાય
ઉકળાટ મનને ત્યાં મળે,જ્યાં દેહનેગરમી અડીજાય
અકળામણના આશરે રહી,માનવી દીવસે અકળાય
સુર્યદેવના અતુટકિરણો,સુર્યાસ્તથી સૌ જગે હરખાય
                        ………શિયાળાનો શીતળ વાયરો.
ચોમાસાના કાળા વાદળ જોઇ,જગે ખેડુતો મલકાય
આગમનની વર્ષાને મેળવી,અવનીપર  ટાઠક થાય
અન્નદાનની આ શીતળશૈલી,ના માનવથી સમજાય
વરસી ગયેલા મેધની દેન,જગે અનાજ આપી જાય
                        ………શિયાળાનો શીતળ વાયરો.

       +++++++++++++++++++++++++