May 15th 2010

ગર્જના

                       ગર્જના

તાઃ૧૫/૫/૨૦૧૦                 પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

ભીતી અનોખી જગમાં ભાસે,ના કોઇથી રોકાય
સર્જનહારની અનોખી દ્રષ્ટિ,જે ગર્જનાએ દેખાય
                            ………..ભીતી અનોખી જગમાં.
ગર્જના સાંભળી સાવજની,જંગલમાં હલચલ થાય
પ્રાણી પશુ કે માનવી,બચવાકાજે ભાગંભાગ થાય
સૃષ્ટિનુ સર્જન જંગલમાં,સિંહની ગર્જના એ દેખાય
સમયને પારખી સંતાઇજતાં,દેહને બચાવી લેવાય
                              ……….ભીતી અનોખી જગમાં.
મેઘગર્જના સાંભળતા અહીયાં,બારણુ ઘરનું ખોલાય
ના આરો કે ઓવારો મળતાં,ટીવીનેજ તાકી રહેવાય
કાલાભમ્મર વાદળજોતાં,અહીંયાં ખુલ્લઈ ચાલીજાય
દીવસે અંધારુજોતાં,દેખાવની દુનીયા સમેટાઇ જાય
                              ………..ભીતી અનોખી જગમાં.
માનવ જીવન સંતોષ પામવા,આનંદે ખુબજ હરખાય
મેઘગર્જના સાંભળતા ખેડુતો,હળ સાથે ખેતરમાં જાય
મલકમાં મારા મેધગર્જના,એ દેહનેઅમૃત આપી જાય
અન્નની કૃપા પામવા ખેતરથી,પ્રભુ મેધવર્ષા કરીજાય
                                 ………ભીતી અનોખી જગમાં.

+++++++++++++++++++++++++++++++

May 4th 2010

ઘડપણ

                             ઘડપણ

તાઃ૪/૫/૨૦૧૦                         પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

દાંત મારા દુઃખનો દરીયો,ને કાન સરોવર કહેવાય
આંખ મારી અંધારો દીવો,ને લાકડીનો ટેકો લેવાય
                    ……….દાંત મારા દુઃખનો દરીયો.
બાળપણ તો ખુબ વ્હાલુ લાગે,ખોળે ખોળે જ ઘુમાય
પાણી પાણીનું વિચારતાં,મને માનુ દુઘ મળી જાય
ખાવાનીનારા જોવાની,મોંમાં ટોટી સતત સરી જાય
આંખમાં આંસુ ના આવે,માટે ઘોડીયામાં હીંચોળાય
                   ………..દાંત મારા દુઃખનો દરીયો.
આવી ક્યાં જુવાની દેહને,સધળા ટેકાઓ છુટી જાય
મહેનતકરી ભણતર મેળવવા,પાટીપેન સંગ રખાય
શીખવા થોડો પ્રયત્ન કરતો,ત્યાં બૈડે જવાનીદેખાય
પેટ પાળવા હાથ ચલાવું,ત્યાં તનમને મહેનતથાય
                      ………દાંત મારા દુઃખનો દરીયો.
જુવાનીની ઝંઝટથી છુટવા,કરતો રાતદીન હું વિચાર
વિચારકરતાં સમયવહ્યો,ત્યાંઆવી ઘડપણની પોકાર
લઘરવઘર આ જીવનનૈયાને,માગવા પડતાંસહવાસ
ઘડપણની કેડીમળી,ત્યાં જીવનમાં થઇગયો નિરાધાર
                      ………..દાંત મારા દુઃખનો દરીયો.

================================

April 26th 2010

રાત્રીને વધામણા

                      રાત્રીને વધામણા

તાઃ૨૬/૪/૨૦૧૦                         પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

જીવન તો છે વહેતુ ઝરણું,જે ખળખળ વહેતુ જાય
સરળતાનો સહવાસ મળે,ને સુખદુઃખ સહેતુ જાય
                      ………..જીવન તો વહેતુ ઝરણું છે.
જીવના સંબંધ અવતરણ સંગે,જન્મતા સહવાય
ઉત્તર,દક્ષિણ,પુર્વ,પશ્ચીમ,એતો સમયેજ સમજાય
માનવ દેહને મહેનત વળગે,જે દીવસે જ દેખાય
અંધારુ પામતા રાત્રીનું,દેહને શાંતિ જ મળીજાય 
                       ………..જીવન તો વહેતુ ઝરણું છે.
ઉજ્વળ જીવનમાં સદા,શહેનાઇઓ જ છે સંભળાય
સ્નેહશાન્તિ ને પ્રેમનીવર્ષા,જ્યાં સંબંધને સચવાય
પાવન કર્મ કરવા જીવને,ભક્તિનોસંગ મળી જાય
સુર્યોદયનો સહવાસ મળે,જ્યાં રાત્રી પ્રેમ સહવાય
                      …………જીવન તો વહેતુ ઝરણું છે.

++++++++++++++++++++++++++++++

April 20th 2010

વાવણી

                        વાવણી

તાઃ૨૦/૪/૨૦૧૦               પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

વાવશો તેવુ લણશો,ના જગમાં કોઇ શંકા
ડગલુ વિચારી ભરશો,ના વળગે કોઇ ફંદા
                       ………વાવશો તેવુ લણશો.
સ્નેહ રાખશો હદમાં,તો મળશે જીવને શાંન્તિ
માબાપની મળશે કૃપા,જીવન ઉજ્વળ થવા
વળગેલા આ વૈભવથી,સાચવજો તનમનથી
રહેશે સદા તમ હૈયે હામ,લેવાશે પ્રભુનુ નામ
                       ……….વાવશો તેવુ લણશો.
સહવાસ મળે માબાપનો,જે જીવનને દોરીજાય
સંસ્કારની પળને પારખી,સહવાસી મળી જાય
પવન પૃથ્વીને પારખતાં, જ્યાં વાવણી કરાય
સફળ સહવાસ કુદરતનો,જે પરિણામથી દેખાય
                        ……….વાવશો તેવુ લણશો.

=============================

March 12th 2010

વસંતને વધામણા

                         વસંતને વધામણા

તાઃ૧૨/૩/૨૦૧૦                           પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

આવ્યો આવ્યો વસંત વ્હાલો,લાવ્યો મહેંક અનેરી
સુગંધ એવી આવી જગપર,ખુશી માનવી મનથી
                   ………..આવ્યો આવ્યો વસંત વ્હાલો.
મૃદુ પવનની લહેર મળે,ને મન પ્રફુલ્લિત થાય
શ્વાસોશ્વાસની દરેક પળે,સુગંધ પણ પ્રસરી જાય
લાગે માયા કુદરતની,ત્યાં જીવન ઉજ્વળ થાય
લેખ લખેલ ઉજ્વળલાગે,ને ભક્તિ પણ મેળવાય
                   …………આવ્યો આવ્યો વસંત વ્હાલો.
સ્નેહની સાંકળ મળતાં જીવને,ઋતુ ઋતુ પરખાય
મેધગર્જના ત્રાટક લાગે,ને વસંતે માનવ હરખાય
પુષ્પખીલી જ્યાં રંગેપ્રસરે,ત્યાંનૈનો  પણ લલચાય
આવી રહેલીપ્રેમની હેલી,લીલા કુદરતનીકહેવાય
                  ………….આવ્યો આવ્યો વસંત વ્હાલો.

==================================

February 20th 2010

શીતળ સંબંધ

                         શીતળ સંબંધ

તાઃ૨૦/૨/૨૦૧૦                          પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

મંદ પવનની  લહેર માણવા,મિત્રો બેઠા છે સૌ સંગે
ના હિન્દુ,ના મુસ્લીમ,ના પારસી,કે ના ખ્રિસ્તી આજે
દેખાય છે દેહ એક સરખા,ના કોઇ અલગ અહીં લાગે
મનમાં પેઠી સમજ ઝગડવા,ત્યાં બુધ્ધિ જ દુર ભાગે

મળતાદેહ અવનીએ જીવને,ત્યાં બાળક બનીને રાજે
નિર્દોષ પ્રેમાળ સ્નેહ પામતા,તેનેજીવન ઉજ્વળલાગે
રામ રહીમ ઇશુ કે અલ્લાહ,નામ અલગ તેને નાલાગે
શીશનમાવી અર્ચનાકરતાં,મંગળ કૃપાળુ જીવન માગે

પરમાત્માની છે એક જ દ્રષ્ટિ,તેમાં ભેદભાવ ના આવે
ભાવનાસાચી આગળઆવે,નામંદીર,મસ્જીદ,ચર્ચ નામે
દેહની સાચી શ્રધ્ધા જેમાં,ત્યાં દેહ મનથી મુક્તિ માગે
સ્વીકારી પ્રાર્થના સાચી ત્યારે,મૃત્યુએ પ્રભુ લેવા આવે

મળજો માયા પરમાત્માની,જે ના ભેદભાવ કોઇ લાવે
ધર્મ અધર્મના ના વાડા દીસે,કે ના ભેદભાવની નહેર
જીવનાસંબંધ અવિનાશીથી,જેની જીવપર થાય મહેર
સાંકળતુટે જ્યાં ભેદભાવની,સૌનો સાથ જ લાવે લહેર

%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%

February 13th 2010

સમયની ઓળખ

                        સમયની ઓળખ

તાઃ૧૩/૨/૨૦૧૦                         પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

શબ્દ મળે જ્યાં સાંભળવા,ત્યાં ઘડીયાળ દેખાઇ જાય
સમયસાચવી ચાલતાં જગે,પુછવાનીપરવા ના થાય
                           ………..શબ્દ મળે જ્યાં સાંભળવા.
આ છે લીલા પરમાત્માની,જે આત્માને દેહે છે દેખાય
આવી અવનીએ મળતાં જન્મ,ભક્તિ કરતાં સમજાય
સુર્યોદયએ સવાર કહેવાય,ને સુર્યાસ્તે અંધારુ જોવાય
ના શબ્દની જરૂરપડે ત્યાં,એ તો ખુલી આંખે સમજાય
                              ………શબ્દ મળે જ્યાં સાંભળવા.
જન્મ જીવને માતાથી મળે,ને મૃત્યુ મળે પરમાત્માથી
કર્મ કરેલા સંગે જ આવે,જે નજીક દુર રાખે અવનીથી
મળે માનસન્માન દેહને,જ્યાં સમયનો રહેછે સહવાસ
મહેનત મનથી કરતાંજગમાં,દેહને સમય દેખાઇ જાય
                             ……….શબ્દ મળે જ્યાં સાંભળવા.
કલરવ પક્ષીનો દે અણસાર,સાંભળી સવાર છે મનાય
સુર્યના ઉદયની પળને નિરખતાં,સવાર સમજાઇ જાય
પ્રકૃતિમાંઆવે જ્યાં શાંન્તિ,જ્યાં સાંજ આવીછે મનાય
અંધકાર પૃથ્વી પર પથરાતા,સાંજ થઇ જાય જગમાંય
                            ……….શબ્દ મળે જ્યાં સાંભળવા.

*************************************

January 9th 2010

જન્મ મરણ

                   જન્મ મરણ

તાઃ૯/૧/૨૦૧૦                      પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

જન્મ મરણ એ દેહના બંધન,
          જ્યાં જીવ અવની પર આવે
રામ,કૃષ્ણ એ નારાયણ રૂપ,
            તોય તેમના દેહને ના છોડે.
                        ……….જન્મ મરણ એ દેહના.
દેહ જગત પર આવતાં,માતાનો જગે પ્રેમ મળે
લાગણી માયાને સ્નેહથી,માતાની કુખ છે ઉજળે
પામી પ્રેમમાતાનો દીલથી,દેહને શાંન્તિ જ મળે
જન્મસફળ કરવામાં તેનો,પ્રેમ માનો પાયો બને
                          ………જન્મ મરણ એ દેહના.
વાણી,વર્તનને મહેનતને,પિતાના પ્રેમે રાહ મળે
સાચી કેડી પકડી લેતા,ઉજ્વળ જીવન મળે તેને
દેહનાસંબંધ અવનીના,સાર્થક સાચી કેડીએ બને
હૈયેથી મળતા હેતથી જ,જન્મ ઉજ્વળ બની રહે 
                         ……….જન્મ મરણ એ દેહના.
મૃત્યુ જન્મનો સંબંધી,જ્યાંજન્મ મળે ત્યાંએ મળે
ના જગમાં કોઇ છોડી શકે,ના અળગુએ કદીબને
જન્મની જ્યાં તારીખ મળે,ત્યાં મૃત્યુનીય લખાય
જન્મમરણના બંધન સાચા,ના રહે કદીએ આઘા
                         ………જન્મ મરણ એ દેહના.

૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦૦

January 4th 2010

ટાઢક

                           ટાઢક 

તાઃ૩/૧/૨૦૧૦                           પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

મનને ટાઢક,તનને ટાઢક,જીવને ટાઢક મળતી થાય
જલાસાંઇની સેવા કરતા,જીવનમાં ટાઢક આવીજાય
                          ………મનને ટાઢક,તનને ટાઢક.
નીત સવારે પુંજા કરતાં,જીવને ભક્તિપ્રેમ મળીજાય
જીવની શાંન્તિ જગમાં નિરાળી,ત્યાં હૈયે આવી  જાય
પુંજનઅર્ચન નીસદીનકરતાં,જીવથી વ્યાધી ભાગે દુર
ટાઢક જીવનેમળતાં,અવનીએ આગમન ઉજ્વળ થાય
                            ……….મનને ટાઢક,તનને ટાઢક.
મનની ટાઢક મળતી લાગે,જ્યાં બુધ્ધિએ જ્ઞાન થાય
ભણતરનાસોપાન સાચવી,સાચીમહેનત મનથીલેજે
એક એક કદમ હીંમત દે મનને,જીવન ઉજ્વળ કાજે
ટાઢક મનને ત્યાંજ મળે,જ્યાં સાચુ ભણતર રહે સંગે 
                             ………મનને ટાઢક,તનને ટાઢક.
તનની ટાઢક તો છે નિરાળી,જે કસરતથી મળી જાય
સમયનીસાથે ચાલતાં હો,ત્યાં દેહનોવિચારપણ થાય
જીવને બંધન ભક્તિના,ને વિચારના બંધન છે મનને
તનના બંધન દેહથી વળગે,શરીરને મળે જ્યાં સ્પંદન
                             ………મનને ટાઢક,તનને ટાઢક.

%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%

December 27th 2009

ઠંડીની લહેર

                     ઠંડીની લહેર

તાઃ૨૭/૧૨/૨૦૦૯                    પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

શિયાળાની શીતળતામાં જ,મધુર મહેર મળી જાય
આજ અમારે આંગણે ભઇ,ઠંડીની લહેર આવી જાય
                          ……….શિયાળાની શીતળતામાં.
બારણું ખોલતા મહેંક આવે,જાણે પ્રસરી પ્રેમે જાય
બંધ આંખે લહેર લાવે,જે મનમાં શાંન્તિ દે અપાર
ઉજ્વળ જીવન લાગે આજે,જાણે સ્વર્ગ આવ્યું દ્વારે
દીલ જીત્યુછે પરમાત્માએ,નાકોઇથી જગતમાં હારે
                          ……….શિયાળાની શીતળતામાં.
શીતળ એવો વાયરો આ,જ્યાં પ્રેમનીપડે છે વર્ષા
હૈયામાંથી હેત વરસે એ, ના રોકી શકે કોઇ ઘરના
આનંદ આનંદ ચારે કોર,ને શીતળતાનો સહવાસ
નાઅપેક્ષા માનવીનીરહે,જ્યાં કુદરતલાવે સમતા
                            ………શિયાળાની શીતળતામાં.
પ્રભુકૃપા ને પ્રેમજગમાં,સાચી માનવતાએ લેવાય
પ્રેમવરસે જ્યાં પરમાત્માનો,ના શબ્દોથી કહેવાય
લાગણીમાં માગણી રહી છે,જે દેહ ને વળગી આજ
લહેર મળતા ઠંડીની આજે,સૌ ભુલી ગયા ગઇ કાલ
                           ……….શિયાળાની શીતળતામાં.

“”””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””

« Previous PageNext Page »