December 10th 2009

શરમ કેવી?

                       શરમ કેવી?

તાઃ૯/૯/૨૦૦૯                                    પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

ના કાનો ના માત્ર કે ના રસ્વઉ દીર્ઘઉ
                         તો ય જગમાં  જેનો છે ક્ષોભ 
આવે જ્યારે એ આ માનવ દેહને 
                ખુણો ખાંચરો શોધે,મનમાં રાખી લોભ
                              ………..ના કાનો ના માત્ર કે ના.
શીતળ સ્નેહ માબાપનો જગમાં, પૃથ્વી એ પરખાય
આશીશઆવે જ્યાંહૈયેથી,જે મળતાં જીવન હરખાય
કરુણાસાગર પરમાત્માની,પડી જાય જ્યાં કૃપાદ્રષ્ટિ
કર્મ કરતાં જગમાંએવાં,જ્યાંશરમ દુરજ ભાગીજાય
                              …………ના કાનો ના માત્ર કે ના.
જગનાજીવને માયા વળગે,ત્યાં માણસાઇ દુર જાય
સગા સંબંધી મટી જાય,જ્યાં દ્વેષઇર્ષા વળગી જાય
મનમાં મુંઝવણ વળગી રહે,ને ઉમંગને લાગે આગ
ના રસ્તાનો અણસાર રહે,ત્યાં શરમ પણ છુટી જાય
                             …………ના કાનો ના માત્ર કે ના.
વાતો મોટી જ્યાંપડતી લાતો,ત્યાં શરમ ભાગી જાય
નીચી મુંડી સરળ થાતી,ના આરો કે ઓવારો દેખાય
નાના મોટા અલગ જ ભાસે,નેસાચી દ્રષ્ટિ પણ થાય
ના મળે શરમ જીવનમાં,ને જીવન પણ ઉજ્વળથાય
                             …………ના કાનો ના માત્ર કે ના.

 —————————————————————–

November 29th 2009

મંગળસુત્ર

                       મંગળસુત્ર

તાઃ૨૮/૧૧/૨૦૦૯                    પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

સુત્રધારની પાછળ રહેતા, જીવન મંગળ થાય
મળેપ્રેમ માબાપનો નેપછી પતિનો મળી જાય
                    ……..સુત્રધારની પાછળ રહેતા.
બાળકીની માયા માને, ને પિતાની લાડલી થાય
ભણતર પામી કેડી પકડતાં,લાયકાત મળી જાય
પુત્રીનો પ્રેમ પામતા દેહે, બા બાપુજીય મલકાય
સંસારની કેડી પકડવાને, અણસાર પ્રભુનો થાય
                   ………સુત્રધારની પાછળ રહેતા.
આજકાલની પગલી ચાલતાં,સથવાર મળી જાય
અણસાર મળે માબાપને,ત્યાં યોગ્ય પાત્ર શોધાય
લગ્ન બંધન બાંધવા કાજે,મંગલ ફેરા પણ ફરાય
પતિને પગલે ચાલવા પાછળ,મંગળસુત્ર બંધાય
                     ……. સુત્રધારની પાછળ રહેતા.
સાથ અને સહવાસમાં,પ્રભુ કૃપા પણ મળી જાય
સંસારની પગથીને પકડતાં,માબાપ ખુબ હરખાય
પ્રેમ પતિનો પામી લેતાંજ,જીવન મહેંકાવી જાય
ગૃહસંસારની નાનીઝુંપડીએ,પતિપત્નીથઇજવાય
                     ………સુત્રધારની પાછળ રહેતા.

ૐશ્રીૐશ્રીૐશ્રીૐશ્રીૐશ્રીૐશ્રીૐશ્રીૐશ્રીૐશ્રીૐશ્રીૐશ્રીૐ

November 22nd 2009

દીકરી-વહુ

                                દીકરી-વહુ

તાઃ૨૧/૧૧/૨૦૦૯                          પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

નારીના આ બે સ્વરૂપથી,સંસારમાં મહેંક આવી જાય
એકને વિદાયદેતા,બીજાનેસ્વીકારતાઆંખોભીનીથાય
                             ……..નારીના આ બે સ્વરૂપથી.
કુદરતની કૃપા થતાં,જગમાં મળે જીવને માનવજન્મ
સમજ વિચારને સંસ્કારમાં,જીવ તણા બંધન છે કર્મ
મહેંક મહેકતા જીવનમાં,ગૃહસંસાર જીવનમાં  સંધાય
પતિપત્નિના ઉજ્વળ પ્રેમમાં,સંતાનથી જીવ બંધાય
બાળકનીપગલીમાણતાં,માબાપને ઉજ્વળકાલદેખાય
દીકરો દર્પણ બની રહેશે,ને દિકરી સંસ્કારનો અરીસો
                         ……… નારીના આ બે સ્વરૂપથી.
સમયની પકડી ચાલચાલતા,જીવનમાં ખુશી મળનારી
આજકાલની મંજીલ છેનિરાળી,સમજે તેને સુખ દેનારી
સંતાનના પાયાને પકડી,જ્યાં માબાપ બતાવે છે કેડી
આગળ ચાલતા દીકરાને,ત્યાંપત્ની મળી ફેરા ફરીજાય
પતિનાપગલા પારખી ચાલતીદિકરી લગ્ને વિદાયથાય
સૃષ્ટિનોસહવાસ જગતમાં,બન્ને સ્વરૂપે આંખો ભીનીથાય
                            ………નારીના આ બે સ્વરૂપથી.

***************************************

October 13th 2009

માન અને સન્માન

                     માન અને સન્માન

તાઃ૧૨/૧૦/૨૦૦૯                              પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

સૃષ્ટિના સહવાસમાં રહેતા,માનવીનેસથવાર મળીજાય
જન્મ મળતાં મનુષ્યનો,માન  અને સન્માન મળી જાય
                              ……સૃષ્ટિના સહવાસમાં રહેતા.
કુદરતની આ લીલામાં સંસારની સીડીએ,પ્રેમ દેખાઇ જાય
નાનકડા દેહના આગમનેઘરમાં,માબાપને માન મળી જાય
હરખાતે હૈયે નીરખતાં,બાળક પર વ્હાલપ્રેમ ઉભરાઇ જાય
આવીને સમાજની લહેરમાં,સંતાનનુ એ માન મેળવી જાય
                              …….સૃષ્ટિના સહવાસમાં રહેતા.
મહેનત મનથી કરતાં જગમાં,વ્યાધી સૌ ત્યાંથી ભાગી જાય
સફળતાની અનેક લહેર મળતા,જગમાં સન્માન મળી જાય
મહેંક મહેનતની ને ઉજ્વળ આ જીવન,ભવિષ્યમાં થઇ જાય
માનની દોરીજ જીવથી છુટતાં,જગતમાં સન્માન મળી જાય
                              ……..સૃષ્ટિના સહવાસમાં રહેતા.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

October 11th 2009

કળીયુગમાં રસ્તો

અત્યારના યુગમાં થયેલા અનુભવને કાવ્ય સ્વરુપ આપેલ છે.
સત્યતાની સાંકળ જોતા આ પ્રેરણા થઇ છે.

                      કળીયુગમાં રસ્તો

તાઃ૧૧/૧૦/૨૦૦૯                          પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

ગામમાં કોઇ પુછે નહીં,ને શહેરમાં ના કોઇ જાણે
દેશની વાતતો નામનાય,ને જગતે સ્વપ્નુ લાગે
                            ……..ગામમાં કોઇ પુછે નહીં.
ભણતરમાં નામગજ દોડ્યુ,ને ના સમજ કોઇ આવી
પાટી પેન પકડી હાથમાં,પણ અંતે મતી ના માની
કર્યો પ્રયત્ન માબાપે ખુબ,પણ ના બુધ્ધી કંઇ ચાલી
ગામમાં કોઇ ના રહેતા આરો, હું મુંઝવણમાં મુઝાયો
                              ……ગામમાં કોઇ પુછે નહીં.
સોપાન મળ્યા ભણતરના,પણ ના મેળ પડે નોકરીનો
નાખી અરજી ઘણીજગાએ,તોય નામળી કોઇ નિશાની
મહેનત મનથીય કરી ઘણી,ને આંખમાં આવ્યા પાણી
મુંઝવણ જીવનને વળગીગઇ, ઉંમર પણવધતી ચાલી
                            ………ગામમાં કોઇ પુછે નહીં.
ધાર્મીક સ્થાનની મુલાકાતે,એક મનમાં સમઝણ આવી
સફેદકપડાં પહેરી લેતાં,સમજી લીધો એક સરળ રસ્તો
ના ભણતર કે નોકરીનીચિંતા,દમડી સૌ આવીદઇજાય
ભગવુ મળતા સેવક મળે,ને લહેર જીવનમાં થઇ જાય
                            ………ગામમાં કોઇ પુછે નહીં.

===================================.

October 6th 2009

દાન,દેખાવનુ

                       દાન,દેખાવનુ

તાઃ૫/૧૦/૨૦૦૯                        પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

ચૅક લખી હજારનો દઇ દે દાનમાં,દાનવીર દેખાય
બેંકમાં સો ડૉલર ખાતામાં,ત્યાંચૅક પાછો પડી જાય.
                          ……..ચૅક લખી હજારનો દઇ દે.
મોટી વાતો ને મોટા દેખાવ,ત્યાં દેખાવ મોટા થાય
કાગળ પર પણ દેખાય મોટા,ને ખુરશી ખેંચાઇ જાય
ના સમજે સંસાર આ,જગે માનવતા ક્યાં મળી રહે
પ્રેમ ભાવના ને લાગણી,આ જગે ગણીગાંઠી દેખાય
                          ……..ચૅક લખી હજારનો દઇ દે.
ઉભો રહેવાને  ટેકો મળે,ત્યાં લાકડી જ ખેંચી લેવાય
વિચાર કરવા મનજાય,બીજીવ્યાધી પણ મળીજાય
દાન જગમાં પ્રેમનુમળે,ત્યાં જીવન ઉજ્વળ સદારહે
નામાગણી કરવીપડે જગે,કે ના કોઇનાપગ પકડાય
                          ……..ચૅક લખી હજારનો દઇ દે.
આવે આધી વ્યાધી દોડી,જ્યાં અનીતિ જીવથી થાય
દેખાવ કરવા આવી મળે,ત્યાં સઘળુય જગ લઇ જાય
ના મળે અણસાર પળે,કે ક્યાં ચાલી શાંન્તિ પળવાર
કુદરતના ન્યાયમાંજ મળે,જીવને શાંન્તિ આવીને દ્વાર
                           ……..ચૅક લખી હજારનો દઇ દે.

$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$

October 1st 2009

भगवान,ये क्या?

                   भगवान,ये क्या?

ताः३०/९/२००९                         प्रदीप ब्रह्मभट्ट

जीस धरतीपे प्यार रखा था,आज वो उछल गया
रीस्तेनाते तुट गये,और पैसोका व्यवहार हो गया
                            ………जीस धरतीपे प्यार.
देख रहा था कब से आके, बचपनसे जवानी तक 
मिलताथा हरपल प्यारयहां,जो अबकहीं चलागया
मन लगन और मानवताका, ना कहीं संकेत रहा
उछलकुद कर आये जवानी,ना कहीं संस्कार दीखे
सच्चा प्रेम आशीशमे था,जो अब कही भाग चला
                             ………जीस धरतीपे प्यार.
माबापका प्यार और प्रभु कृपा,जीवसे भागी दुर
देखके बच्चोका व्यवहार,अब सपने हो जाते चुर
आंखमें पानी आ जाता,और हो जाते है मजबुर
ना किनारा देखपाते जीवनका,जो आंधीसे भरपुर
भगवान ये क्या हो गया,जग कुकर्मोमें चकचुर
                           ……..जीस धरतीपे प्यार.

=================================

September 6th 2009

કાગળ મળ્યો

                                કાગળ મળ્યો.

તાઃ૫/૯/૨૦૦૯                                        પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

       ગોમતીના દરબારનો દીકરો ભણતર માટે અમેરીકા આવવાની
લાયકાત મેળવતાં અહીં આવી ગયો. ભણતર ચાલુ કર્યુ  એકાદ વર્ષ
થતાં માબાપને  લોકોના કહેવા પ્રમાણે અમેરીકામાં  છોકરો રહે તેવા
વિચારો આવતાં દરેક  કાગળમાં તેને ત્યાં રહેવા માટે વધારે લખે..
આજે દીકરાનો કાગળ આવ્યો………

   બાપુજી,,,,

ગ્રીન કાર્ડની ગભરામણમાં મેં તો પરણી લીધુ છે અહીં
હીન્દુ છોકરી ના મળતા મેક્સીકનને કૉર્ટમાંપરણ્યો જઇ 
                                ……..ગ્રીન કાર્ડની ગભરામણમાં.
સિંદુર કે ના કંકુ ચોખા કે ના જરુર પડી કોઇ પંડીતની
ચોપડી પકડી હાથમાં ને કહી દીધુ આ મારી બૈરી થઇ
ના આશિર્વાદની જરુરપડી કે ના ઓઢણી કે પટોળાની
જ્યારે ટાય બાંધી ગળે મેં લાગે ગળુ મારું પકડાઇ ગયું
ના છટકશે  જીભ મારી કે ના કોઇ રહેશે જીવનમાં બારી
                              ……….ગ્રીન કાર્ડની ગભરામણમાં.
કાર ચલાવતો થયો ત્યારે મને લાગ્યુ  હુ થયો વિદેશી
દેશીથી દુર રહેતો થયો ત્યારથી આવી જ્યારથી બૈરી
ઉઠે સવારે દસવાગે ને ન્હાય સાંજે આવેનોકરી પરથી
માળા સાંજે હું ફેરવું ત્યાં તો આવે મીટનુ ખાણુ લઇને
ગંધાય ઘરમાં તાજુમાંસ ના આરો કોઇ એ ખાયત્યારે
                                ……….ગ્રીન કાર્ડની ગભરામણમાં.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

September 3rd 2009

આંગળી ચીંધી

                      આંગળી ચીંધી

તાઃ૨/૯/૨૦૦૯                          પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

મનડુ મારું કોમળ જ્યાં ઘોડીયામાં આલા લઉ
દુધની ટોટી મોમાં ત્યાં માતાનીય મમતા લઉ
                            ………મનડુ મારું કોમળ જ્યાં.
આંગળી પકડુપિતાની જ્યાં ડગલાં ચાલવા જઉ
એક એક ચાલતા પગલુ મનડે પણ આનંદ લઉ
જીંદગીની સોપાન સીડીએ જ્યાં આંગળીચીંધાય
પ્રેમ મળતા માતાપિતાનો મારુહૈયુ હરખાઇ જાય
                              ………મનડુ મારું કોમળ જ્યાં.
બાલમંદીરમા ડોકીયુ કરતાં, મનડુ ખુબ ભડકાય
માસ્તરની એક મહેંક મળતાં,ડગલાં માંડ્યા ચાર
આંગળી ચીંધી ઉજ્વળતાએ,મહેનત માણી લીધી
બુધ્ધીનો ભંડાર મળ્યાનો,હૈયે આનંદથાય અપાર
                              ………મનડુ મારું કોમળ જ્યાં.
જુવાનીના જોશને બંધનમાં લીધા લાવીને લગામ
ઉભરો અતિ જ્યાંઆવે,શ્રધ્ધા વિશ્વાસથી એ દબાય
મળે આશીર્વાદ વડીલોના,ચીંધે આંગળીસીધી રાહે
આવેઆનંદ જીવનમાં જ્યાંભણતર જુવાનીએ લાગે
                               ……..મનડુ મારું કોમળ જ્યાં.
ભણતર જીવનમાં ઉમંગ લાવે ને મહેનત જુવાનીને
મળે સંસ્કારનેસિંચન પ્રેમના,ત્યાં ભક્તિએ મન લાગે
સંતની દ્રષ્ટિ પડતાં સંસારે,ચીંધે આંગળી પ્રભુનાદ્વારે
મુક્તિ સાથે જીવને ચાલે, ના અંતે દુઃખડા મળનારા
                                 ……..મનડુ મારું કોમળ જ્યાં.

#####################################

July 26th 2009

ગામનો વાઘરી

                   ગામનો વાઘરી

તાઃ૨૬/૭/૨૦૦૯              પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

હું નાપા ગામનો વાઘરી, નામ મારું ભઇ ઝુડીયો
જ્યાં ગંધ ગામમાં આવે,ત્યાં દોડીદુર તેને કરતો
                    ……..હું નાપા ગામનો વાઘરી.
ગામમાં મારું ઘર છેવાડે,ના રહે કોઇ મારી પડખે
એકલો રહેતો ઘરવાળીસાથે,ને છોકરાંનોપ્રેમલેતો
બે મારા પોયરા મોટા, ને નાની મારે એક પોયરી
ગાંમમાં ના રહેતા અમે,છેવાડે નાની એક ઝુંપડી
                     ……..હું નાપા ગામનો વાઘરી.
મરણ થાય કે ગંદકી વધે, દોડી ગામમાં હું જાતો
રાહ સૌ મારી ત્યાં જુએ,ને પ્રજા ગંધથી દુર ભાગે
કામમારું સાફ કરવાનું,પણ સાથના મારેકોઇલેવો
એકલાહાથે ગામસંભાળું,તોય ગામમારાથીઅળગુ
                     ……..હું નાપા ગામનો વાઘરી.
ગંદવાડો તો લમણે લખણો,ના તેમાં છે કોઇ મેખ
નાક નાબંધ કરીનેફરતો,તોય ગંદકીજસાફ કરતો
આખું ગામ હું સાફ તો રાખુ, ના ગામમાં હું રહેતો
સૌદુર રહેતાગામમાં મુજથી,તોયખુશસૌનેહું કરતો
                     ……..હું નાપા ગામનો વાઘરી.

૫૫%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%૫૫

« Previous PageNext Page »