May 31st 2009

લોટી,ટકલો અને વાળ

               લોટી,ટકલો અને વાળ

તાઃ૩૧/૫/૨૦૦૯                   પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

સુર્ય કીરણ જ્યાં પડે અવનીએ, પ્રભાત થયુ કહેવાય
કુદરતનીછે અકળલીલા,માનવ જુદી રીતે ઓળખાય
                                    ……..સુર્ય કીરણ જ્યાં પડે.
સંસારી સરગમમાં ચાલતો માનવ, પ્રેમાળ છે દેખાય
ભાગેજે સંસારની સૃષ્ટિથી,કાઢીવાળ લોટીયો થઇજાય
મુંડન કરીને માળા પકડી,આમતેમ ભમતો એ દેખાય
માયાથી બચવાને કાજે,બહેનોથીએ દુર ભાગતો જાય
                                     ……..સુર્ય કીરણ જ્યાં પડે.
સકળ જગતના કર્તા જેને,જગે અવિનાશી છે કહેવાય
પ્રેમમળે ને માનવતા મળે,પણ ઉંમરના સંતાઇ જાય
વાળ ખરવા માંડે જ્યારે, છુટે મોહ જગના ધીરે ધીરે
સમયથી બચવા ખેલ કરે,તો ય ટકલો તે થઇ જાય
                                     ……..સુર્ય કીરણ જ્યાં પડે.
સૃષ્ટિના સકંજામાં આવી, અવનીએ મળે માનવદેહ
જુવાનીના જોશમાં રહેતો ત્યાં,વાળ ગોઠવતો અનેક
ગુચ્છો વાળનો ગોઠવી રાખી,સ્ટાઇલ પણ પકડી છેક
આજુ બાજુ જોતાં ચાલે,ને લટકા વાળ કરાવે અનેક
                                     ……..સુર્ય કીરણ જ્યાં પડે.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

No Comments »

No comments yet.

RSS feed for comments on this post. TrackBack URI

Leave a comment