પ્રદીપકુમારની કલમે…

                             प्यारका दीप

ताः२८/४/२००९                प्रदीप ब्रह्मभट्ट

दीया जले जब दीलमें, उसे प्यार कहते है
हर इन्सानके दीलमें, वो हरपल जलते है
                          ………दीया जले जब दीलमें.

प्यार भरा संसार है ये, यहां पाना सबको है
ना उचनींच उसकेअंदर.वो सबको मिलता है
हरपल वो  दिलके अंदर, गुंजता ही रहेता है
आंखे देती है इशारा, वो छुप नहीं शकता है
                         ………दीया जले जब दीलमें.

कदमकदम पे मीलता है, ना पहेचान है कोइ
सच्चा प्यारवहां रहेता,जहां प्यारकीदिलमेजोली
एककदम भी चलपायेतो,है उज्वलताकी पहेली
मीलता प्यारभरा दीप जहां सच्चेप्यारकी हेली
                         ………दीया जले जब दीलमें.

+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=

                                     સહારો

.તાઃ૨૮/૪/૨૦૦૯                      પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

          મનુષ્ય,પ્રાણી,પશુ કે પક્ષી જન્મ મળે ત્યારથી તેના
અસ્તિત્વનો અંત  આવે ત્યાં સુધીના જીવનમાં તેને દરેકપળે
સહારાની જરુર  પડે જ છે. સહારા વગર તેજીવન શક્ય નથી. 
મનુષ્ય જન્મમાં ચાહે તે ગરીબ,મધ્યમવર્ગી કે તવંગર હોય કે
પછી તેણે ભગવુ ધારણ કર્યુ હોય.
                                  એટલે કે……
જગતમાં એટલુ જ કહેવાય કે કોઇપણ જીવન સહારા વગર 
શક્ય નથી. 
અને જેને,,,,,, 
        પરમાત્માની કૃપા મળે
                  તેને માટે જગતમાં કંઇ જ અશક્ય નથી.

?????????????????????????????????????????????????????????