પ્રદીપકુમારની કલમે…

                              ख्वाब
                                                          प्रदीप ब्रह्मभट्ट

दीलके ख्वाबमें बसी हो तुम विरानेसे ये जीवनमें,
शान बनके आयी हो, अब जा रही कहां हो तुम.
                                                        …दीलके ख्वाबमें
ये नजरे,ये हुस्न ओर ये जाम
          सब है गवांह तुम्हारे सच्चे प्यारके
नजरसे बचके चली जाओगी तुम
          मेरे दीलके तीरसे कैसे बच पाओगी
                                                        …दीलके ख्वाबमें.
जमानेभरकी कसम तु है अब मेरी
         तेरी जानो पर ये आज मेरादील है दीवाना
मुझे चाहे या न चाहे हम रहे है तेरे
         रहेगे तेरे दीलके सामने दील देके सनम
                                                        …दीलके ख्वाबमें.
ये जान तुम्हारी है तुम्हारे हाथोमें मोत
        प्यार भरी निगाहोसे देखले दीलसे देदे प्यार
हम रहे है तुम्हारे रहेंगे तुम्हारे
      तुम भी तो हो मेरी मैने दीलसे जान लीया है.
                                                        …दीलके ख्वाबमें.

                            ———————

                             હે ચંદ્રમૌલી.
                                                                  પ્રદીપ ભ્રહ્મભટ્ટ
હે ચંદ્રમૌલી ,હે ચંદ્ર શેખર,હે શંભુ ત્રિલોચન,
                                     હે સંકટ વિમોચન, હે ત્રિપુરારી અર્ચન;
હે જય જય ભોલે શંકર, હે ભસ્માંગ સુંદર,
                                 હે પશુપતિ  હરિહર,પાર્વતીપતિ પરમેશ્વર.
                                                                           …..હે ચંદ્રમૌલી.
કંઠે ધરી છે સર્પોની માળા,  તવ તાંડવે બાજે  છે ડમરુ  નિરાલા..(૨)
તેં શીલ કાજે તપો કંઇક સાધ્યા,ત્રિનેત્ર ખોલીને રતિકંથ બાળ્યા..(૨)
                                                                            …..હે ચંદ્રમૌલી.
પ્રભુ વિશ્વકાજે તે શિર ગંગા ધરી, પર્વત દુહીતાની પુજા સ્વીકારી.(૨)
જન મંગલાર્થે તેં અસુરો સંહાર્યા,પિને હળાહળ તેં પથ કંઇક તાર્યા.(૨)
                                                                              …..હે ચંદ્રમૌલી.
         ——–=========———=============——-

                          જીવન  પગથી.
૨૫/૭/૭૨                                              પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ
જીવ છે આ મહાન,  પામર તેં બનાવ્યો.
         પામર આજ  બનાવીને દુઃખ સાગરમાં તેં નાખ્યો.
                                                                        ….જીવ છે આ
પહેલે પગથીયે, બાળ બનાવ્યો ,આનંદમાં વિચરતો
             નહીં કોઇ ચિંતા,નહિં કોઇ ચૈન,બસ જીવનનો લ્હાવો.
                                                                        ….જીવ છે આ
બીજે પગથીયે ,જુવાની આવી,થોડો  ભાર લદાણો,
             ભણતરના એ ડુંગરો  ચઢવા,કષ્ટ  ભર્યો બની જાતો.
                                                                        ….જીવ છે આ
ત્રીજે પગથીયે, સંસારે આવ્યો, દારા સાથ સમાણી,
        ચિંતાની હું મુર્તિ બનીને,ફરતો પ્રેમ મેળવવા કાજે,
                                                                       ….જીવ છે આ
ચોથે પગથીયે, બાળ આવ્યા ,પિતા બનીને લ્હાતો,
        બાળકોની બાળભુમિમાં ,તુજને હું ભુલી જાતો.
                                                                       ….જીવ છે આ
પાંચમે પગથીયે,આવ્યો બુઢાપો,સોટી ત્રીજો સહારો
             દીકરા એળે કરી મુકતા,જાણે કોઇ ના સહારો.
                                                                      ….જીવ છે આ
આમ પગથીયા,વટાવીને હું,છેલ્લે કિનારે આવ્યો,
        ત્યારે સાંભળ્યા પ્રભુ પિતા મને,પણ દેખુ ના આરો,
                                                                      ….જીવ છે આ
પ્રભુને ભજવા માયા ત્યજો,પછી જીવ અમર બની જાશે,
        જીવનમરણની આ ઝંઝટમાં,શાને આજ સંધાણો.
                                                                     ….જીવ છે આ
                       ——-**********——–