પ્રદીપકુમારની કલમે…

                  નિયમ જગતનો

 તાઃ૩/૬/૨૦૦૯                    પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

આકુળવ્યાકુળ મનડુ થાય,ને દેહ અહીંતહીં ભટકાય
રાત દિવસ નીંદરના આવે,તેને મુંઝવણ છેકહેવાય
                                ……… આકુળ વ્યાકુળ મનડુ.
માનવમનને સદા સ્નેહછે,જ્યાં સરળ કામ થઇ જાયે
એક એકના આંગણેઆવી,હેત અનુપમ પણ લહેરાય
શ્રધ્ધા મનમાં રાખી એક, જ્યાં માનવી બને  છે નેક
આવી ઉભેલ મુંઝવણના,રસ્તા પણ ત્યાં મળે  અનેક
                                ……… આકુળ વ્યાકુળ મનડુ.
કરતા મનથી કામ આ દેહે,સફળતાના સુર મળી જાય
કોઇ રસ્તો શોધવો ના પડે,આપોઆપ સરળ થઇ જાય
કુદરતની આલીલા ન્યારી,પૃથ્વીએ સદા સ્નેહે લહેરાય
મનમળે ત્યાં માનવતા,ત્યાં સફળતા પણ શરણે થાય
                                 ……… આકુળ વ્યાકુળ મનડુ.
વિશ્વાસના જ્યાં વાદળ આવે,ત્યાં શાંન્તિ  લહેરી જાય
મનની મુંઝવણ ત્યાં ભાગે,જ્યાં પ્રભુ ભક્તિ થઇ જાય
નામદામનુ શરણુ છોડીને,દેહાભિમાન ત્યાં ભાગીજાય
અજબજગતનો એકતાંતણો,જે પાવનમનડાં કરીજાય
                                 ……… આકુળ વ્યાકુળ મનડુ.

=================================

                   પ્રેમાળ ભાવના

તાઃ૨/૫/૨૦૦૯               પ્રદીપ   બ્રહ્મભટ્ટ 

ઉજ્વળ એક પ્રભાત આવે,
                માનવતાની મહેંક જે લાવે
મંદમંદ લહેરાતા પવનમાં,
                      પ્રેમાળ ભાવના સાથે આવે.
                           …….ઉજ્વળ એક પ્રભાત.

જગત જીવને અર્પણ પ્રેમ,
                ના રહે જીવનમાં કોઇ મેખ
આગળ આવે માનવતા જ્યાં,
                     મળી જાય કૃપા પ્રભુની ત્યાં.
                          …….ઉજ્વળ એક પ્રભાત.

સરળતાની મહેંક જીવનમાં,
             સઘળા કામમાં મળે જ મહેંક
મળતો પ્રેમ જ્યાં પગલેપગલે,
                    ના વ્યાધી કોઇ આવી ફરકે.
                          …….ઉજ્વળ એક પ્રભાત.

લાગે માયાને બધે મળે પ્રેમ,
             ભરેલ જીવનની સરગમ લાગે
અપેક્ષાના વાદળ ના આવે,
                    ને કર્મના બંધન પણ ભાગે
                              …….ઉજ્વળ એક પ્રભાત.

%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%

                खुरशीकी सलामती

ताः५/३/१०७४                 प्रदीप ब्रह्मभट्ट

हमतुम एक कमरेमे बंधहो, और चाबी खोजाय
तेरे कामोकी भुलभुलैयामें,सब चोरी छुप जाय
                              ……हमतुम एक कमरेमे.
आगे हो नर्मदा योजना (बाबा मुझे डरलगताहै)
पीछे हो सरकार विसर्जन(हं मुझे क्युडरा रहेहो)
हम ही क्यो पर उससे डरेंगे….(२)
हमतुम एक रस्तेसे गुजरे और पुलीस आजाय.
                               ……हमतुम एक कमरेमे.
हमपेकोइ दमनकरेतो,उसको क्योहम जींदाहीछोडे
चाहेंगे हम लोकशाही,हो जाये हम युही अपराधी
चाहे कोइ नेता हो या पुलीस…(२)
हम तुम सामने ही रहेंगे,और चोर भाग जाय.
                            ……हमतुम एक कमरेमे.
जीयेंगे हम कैसे रहेगे,जायेंगे नहींतो क्या करेंगे
क्याहोगा कलचुंटणीहोजाये,झुठेकाकोइकामनाआये
सोचो कभी हमही आ जाये..(२)
तुमको मै राही कहुंगा,साथ मेरे तुम आ जाना
                              ……हमतुम एक कमरेमे.

+++++++++++++++++++++++++++++++++

                    સંતાનને વ્હાલ

તાઃ૩૧/૫/૨૦૦૯               પ્રદીપ બહ્મભટ્ટ

વ્હાલથી માબાપને જોતાં જ, આંખો ભીની થાય
જન્મમળ્યો અવનીએ જીવને,લાગણીઓ ઉભરાય
પાવન પગલાં માબાપના, ર્સ્પશવા તરસે મનડુ
મળીજાય જ્યાં અનાયાસે,સંતાનનુ હરખાય હૈયુ
                                …….વ્હાલથી માબાપને જોતાં.
આંગળી પકડી ચાલતા બાળ,પાપાપગલી કરતાં
ઢળતીઆંખો ને પગલીનાની,જોઇમાતા હરખાતા 
આધાર મળે ને સહારો, બાળક ચાલતુ થઇ જાય
આનંદવિભોર બનીજાય,જ્યાંપ્રેમ માબાપનેથાય
                                …….વ્હાલથી માબાપને જોતાં.
સહવાસ મળે ને સંસાર,ત્યાં ઉજ્વળ જીવન થાય
કૃપાનેકરુણા મળે માબાપની,પરમાત્મા રાજીથાય
ભક્તિપ્રીતને માનવપ્રીત,જગમાંસઘળુ મળીજાય
ના આધીકેઉપાધી રહે,સંતાનની સઘળી ટળીજાય
                                …….વ્હાલથી માબાપને જોતાં.

઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼

                   ઉદય અને અસ્ત

તાઃ૩૧/૫/૨૦૦૯                  પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

સવાર સાંજની છે  શિતળતા,જે માનવતા દઇ જાય
હૈયે હેત ને ટાઢક મળતા,ઉજ્વળ માનવજીવન થાય
                                     ………સવાર સાંજની છે.

સુર્ય કિરણના આગમનથી, પ્રભાત પ્રેમાળ થઇ જાય
પંખી પ્રાણી છોડી નિંદર,કિલ્લોલ કરતાં જગે લહેરાય
દેખી જીવન દૈહીક સાચુ,જીવ ના ભટકી રહે જગમાંય 
કેવળ પામી પ્રેમ કુદરતનો, પાવન ધરતી થઇ જાય
                                       ………સવાર સાંજની છે.

તપે જ્યાં સુરજ મધ્યાહને,જગ આકુળ વ્યાકુળથાય
શોધે સહારો જગત જીવો ભઇ, ક્યાં મળે છે વિસામો
જોશ જુવાનીનુ જ્યાં તરસે,ત્યાં કોઇ મળેના કિનારો
હામ રાખી હૈયે પ્રગટાવો,પ્રેમથી મળશે જગે સહારો
                                       ………સવાર સાંજની છે.

સંધ્યાકાળના કોમળ કિરણો,અંત દિવસનો એ લાવે
માનવજન્મના બંધનમાં,ધડપણ જગમાં જેમઆવે
તીર્થ સ્થાનને નજરમાં રાખી, ભક્તિરંગે જીવ જાગે
અસ્ત થાય જેમ કિરણનો, તેમ મૃત્યુ સમીપે આવે
                                       ………સવાર સાંજની છે.

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&