પ્રદીપકુમારની કલમે…

                      ઉંઘ ના આવે 

તાઃ૧૭/૬/૨૦૦૯              પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

પ્રભાતના ઉજાસને માણવા,ઉંઘ ત્યજે છે ઇન્સાન
મળતી માયાના બંધનને,ના છોડી શકે બળવાન
લીલા કુદરતની આજગતપર,મળી જાય પળવાર
ઉજ્વળ જીવન જ્યોત મળે,જે ઉંઘજીવને દઇજાય
                           ………પ્રભાતના ઉજાસને.
કરતો દેહે અવની પર તે મળેલ જગતના કામ
ઉંમરના સથવારે ચાલે,કુદરતમાં એ રાખી મન
રોજ સવારને પારખી ચાલતા,મનમાં રહે ઉમંગ
આવીઆંગણે ઉભેલ શાંન્તિને પામી જાયઆમન
                                 …….પ્રભાતના ઉજાસને.
વળગી ચાલે માયાને ને ના છોડે જગનાએ મોહ
પગલેપગલે માન એ શોધે જે અભિમાનની સંગ
દિવસના ઉજાસમાં નામળે જીવને કોઇ સાચોરંગ
ઉંઘ દેહને ના આવે જ્યાં બદલે જીવનમાંએ સંગ
                                 …….પ્રભાતના ઉજાસને.

=૦=૦=૦=૦=૦=૦=૦=૦=૦=૦=૦=૦=૦=૦=૦=૦=૦=૦=૦=૦=૦=

              બ્રહ્માંડના અધીપતિ

તાઃ ૧૬/૬/૨૦૦૯              પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

અખીલ બ્રહ્માંડના અધીપતિને વંદન વારંવાર
સરળ શ્રધ્ધાને વિશ્વાસથી,ભજુ હું સાંજ સવાર
                         ….અખીલ બ્રહ્માંડના અધીપતિ.

માનવીજીવન કૃપાએપામી,મળ્યો ભક્તિનો સંગ
કરુણાસાગરની લીલાને નિરખી,મળી ગયોએ રંગ
ભક્તિ પ્રભુની ને સ્નેહ સંતનો, આવી ગયો ઉમંગ
સવાર સાંજની આ લીલામાં,ભક્તિથી આવ્યો રંગ
                              ….અખીલ બ્રહ્માંડના અધીપતિ.

ગાગરમાં સાગર જ્યાં નીરખ્યો મોહ છુટ્યો તુરંત
અજબ લીલા અવિનાશીની, પામી ગયુ આ મન
ભજનકીર્તનનો જ્યાં સંગથયો ત્યાં દીઠી મેં પ્રીત
મળીગઇ મને આજીવનમાં સાચી જીવનની રીત
                          ….અખીલ બ્રહ્માંડના અધીપતિ.

%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%

                        શીતળ સ્નેહ

તાઃ૯/૬/૨૦૦૯               પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

મંદ મંદ લહેરાતા પવનની, હુંફ મને મળી જાય
ના શબ્દો મળે કે ના વાચા,  જે હૈયે આવી જાય
કરુણા સાગર પરમ કૃપાળુ, છે અવનીના આધાર
મહેંકાવે જીવનને જ્યાં શીતળ સ્નેહ સદા મળી જાય.
                           ……..મંદમંદ લહેરાતા પવનની.
પંખીનો પોકાર સાંભળી.માનવી મનડાથી મલકાય
કુદરત તણી અજબ લીલામાં,આનંદ હૈયે પણથાય
વાદળની છાયાને વીંધી,કિરણની કોમળતા વેરાય
ના માનવી કળી શકે જે અવનીએ પરમાત્મા દઇજાય
                            ……..મંદમંદ લહેરાતા પવનની.
પ્રભાતની પહેલી કિરણ,શીતળતાના સહવાસે દેખાય
ઉજ્વળતાના સોપાન સાથે,માનવી છે જગે મલકાય
સ્નેહ પ્રેમને ખંતનીસંગે,જન્મે જીવ આનંદ માણીજાય
એક મેકની હુફ મેળવી જગતમાં સાર્થક જન્મ થઇ જાય
                            ……..મંદમંદ લહેરાતા પવનની.

———————————————–

                 कदमसे मीले कदम

ताः१५/६/२००९                     प्रदीप ब्रह्मभट्ट

एक कदम तुम चल पाये तो, राह मीलेगी नरम
कदम दुसरा चल जानेसे, होगा मनमें बडा उमंग
कदम कदमकी संगत चलते,कदमसे मीले कदम
सागर जैसे बडे काममें भी , ना रहेगा कोइ भ्रम
                               ……एक कदम तुम चल पाये.
सच्ची राहपे कदम पडे तो, मिलेगा तुमको कम
धीरज रखके सामने चलना,हो जायेगा वो सरल
राहमें कोइ कांटे आते, तो कोइ रखके भी जाते
नाकोइ रोक पायेगा तुमको, होगा हरअंत सफल
                              ……एक कदम तुम चल पाये.
लगन लगी और महेनत,ना होगा काममें भंग
मीलती है जहां सफलता, कदमपे लगा हो मन
साथ साथ चलने वाले, जब दुर से देख रहे हो
समझेगा ये पावनमन,तुम कीसके साथ चलेथे 
                              ……एक कदम तुम चल पाये.

=====================================

                    ઉજ્વળ જીવન

તાઃ૧૩/૬/૨૦૦૯                પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

જ્યોત જલે જ્યાં પ્રેમની,ત્યાં હેત અનંત ઉભરાય
મળતી માયા કરતારની, ને જીવન ઉજ્વળ થાય
                             …….જ્યોત જલે જ્યાં પ્રેમની.
સ્મરણ પ્રભુનુ થાય, ત્યાં જીવને શાંતિ મળી જાય
કરુણા સાગરની મહેર મળે, ને પ્રભાત દીસે પ્રેમાળ
ના આંધી આવે જીવનમાં,ને વ્યાધી પણ ભાગે દુર
ભક્તિની એશક્તિ નિરાળી, માનવની જોઇએ પ્રીત
                              …….જ્યોત જલે જ્યાં પ્રેમની.
સાચુ શરણુ ભગવાનનુ, ના સાધુતા કે દેખાવે દેખાય
પ્રેમપામવા શ્રીરામનો,જલારામનેસાંઇની જેમ ભજાય
આવે આંગણે સર્જનહાર,જે પારખી ભક્તિ ભાગી જાય
મળે જીવને મુક્તિ ત્યારે,જે મેળવવા જગે દેહ હરખાય
                                  …….જ્યોત જલે જ્યાં પ્રેમની.
લાગણીની માગણી થાય,ને માયાથીમન સદા હરખાય
સાચી શક્તિ છે પ્રેમની, જે સંસારે શ્રધ્ધાએ મળી જાય
જીવને જ્યોત મળે ભક્તિની, ઉજ્વળ જીવન છે દેખાય
મળતીમાયા પ્રભુતાની,ને સંસારથી જીવનીમુક્તિ થાય
                                   …….જ્યોત જલે જ્યાં પ્રેમની.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

                    મનડુ મારુ કેવુ

તાઃ૧૧/૬/૨૦૦૯                  પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

મન માનવતા ને મોહ,જેના જગમાં છે રુપ અનેક
કોણ ક્યારે અને કેવીરીતે,અનેક ઓળખવાની રીત
                         ………મન માનવતા ને મોહ.
મળશે કાંઇક,મળશે કાંઇક,એવુ મનથી જ થયા કરે
એકવાર નહીં,બે વાર નહીં,ત્યાં થાય પ્રયત્ન અનેક
પ્રયત્ન ચાલુ જ રાખીને, ના ધીરજ છોડવી મનથી
વૃત્તી એવી મનમાં રાખવી, જે માંખીની ભઇ રીત
                         ………મન માનવતા ને મોહ.
કોમળ ભાવના રાખી મનમાં, કે કાંઇક મળી જાય
આડીઅવળીરીત સમજાવી,માનવીને મલકાવાય
કરવો પ્રયત્ન શ્રધ્ધારાખી,એકવાર તો લાભી જાય
પુંછડી પટપટ પટાવતા ભઇ,કુતરાને આનંદ થાય
                         ………મન માનવતા ને મોહ.
હિંમત રાખી મેળવી લેવુ,ના ડર મનમાં કંઇ થાય
મોં ખોલીને ત્રાટકી પડતાં,જે જોઇએ તે મળીજાય
આત્મામાં વિશ્વાસ રહે,ને નામ સાંભળી ડરી જાય
હિંમત એ સિંહની કહેવાય,જે મનડે જ વસી જાય
                         ………મન માનવતા ને મોહ.
મનડુમાનવીનું હાલમડોલમ,જ્યાં ત્યાંજગે ફસાય
ત્રાડ પાડીને છાતી કાઢે,જ્યાં નમ્રતા કરતા ભાળે
સ્નેહની સાંકળમાં લપેટાય,ના આરો કોઇ જ લાગે
મનડુ અમારુ એવુ ભઇ,જે સમયને ઓળખી ચાલે
                         ………મન માનવતા ને મોહ.

઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼઼

                      ભિખારીલાલ

તાઃ૭/૬/૨૦૦૯                   પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

પારણું ઝુલાવુ હું પ્રેમથી,ને મનમાં પણ હરખાતો
સંસારની આ સાંકળમાં,  હું પિતા થતાં મલકાતો
                            ….. પારણું ઝુલાવુ પ્રેમથી.
બાળપણની બારીએથી, જ્યાં દિકરીએ પક્ડી કેડી
ઉજ્વળ આવતીકાલ થશે,જે આજથી જાણી લીધી
મક્કમમને મહેનતકરતી,સફળતાના ચઢે સોપાન
આનંદ અમને ખુબ થાતો,માબાપની વધશે શાન
                            ….. પારણું ઝુલાવુ પ્રેમથી.
પરમાત્માની અજબલીલા,જે ભક્તિએ મળતી જાય
આજકાલ કરતાં સમય ચાલે,ત્યાં ઉંમર વધતીજાય
પારણુ છોડી બારણે આવી,ચઢવાને સંસારી સોપાન
બંધનજીવના શોધવાનીકળ્યો,જેને પતિદેવ કહેવાય
                              ….. પારણું ઝુલાવુ પ્રેમથી.
અહંકાર ને અભિમાનમાં મેં રાચતા દીઠા દીકરા અનેક
લાયકાતની જ્યાં શોધ કરતો, ત્યાં બેકાર જોયા અનેક
આવીબારણે ઉભારહે ને વાતવાતમાંપટો કમરનો તાણે
કેવી સમજ પરણનારની આ ,ના ઉજ્વળ જીવન આપે
                                ….. પારણું ઝુલાવુ પ્રેમથી.
ટાય પહેરી શર્ટ પર,ને ડીગ્રી હાથે માબાપ દીકરો લાવે
સંતાનને સુખી સંસાર મળે, જે વિચારવા જ્યાં હું લાગુ
પુછે પ્રશ્નો દિકરી તમારી ભણી કેટલુ, કેટલુ કમાશે કાલ
ઉલટી ગંગા વહેતી જોતાં,ના મારે જોઇએ ભિખારીલાલ
                                 ….. પારણું ઝુલાવુ પ્રેમથી.

==================================

                               ધરેલ હાથ

તાઃ૬/૬/૨૦૦૯                      પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

હાથ ધરીને માગવું તેને, જગમાં દાન ના કહેવાય
જ્યાં હાથદાનમાગવા લંબાય,તેને ભીખજ કહેવાય
                                   ……..હાથ ધરીને માગવું.
આત્માના કલ્યાણનુ બહાનુ, કાગળમાં બતાવાય 
ભક્તિ સાચી કઇ છે તે, જગના જીવોને સમજાય
ના કલ્યાણ આત્માનું થશે,કે નહીં થાય કોઇપુણ્ય
ભગવુ પહેરી ભીખમાગવી,એ તો ભીખારીનીભુખ
                                   ………હાથ ધરીને માગવું.
દાનપેટી એ ધાર્મીક સ્થાને,હાથ પ્રસારવાની રીત
પૈસા મુકતા માનવી સમજે, પામી ગયો એ પુણ્ય
પત્થરમાં ના પ્રાણ હોય,તો કોણ કલ્યાણ કરીજાય
જીવનુ જતન પ્રભુ કરે,  હરખમાં જીવે જે જોડાય 
                                     ………હાથ ધરીને માગવું.
કરતાં કામ પ્રેમે જીવનમાં,જે જગત જીવને હરખાય
મળે જ્યાં માનવતા,એ સાચી પ્રભુ પ્રીતથી જ થાય
ડગલે પગલે જીવની સંગ રહે,જે પરમાત્મા કહેવાય
ના ભીખ માગવી પડે જગે, કે ના ધરવા પડે હાથ.
                                    ………હાથ ધરીને માગવું.

%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%

                         આજની તારીખ

તાઃ૫/૬/૨૦૦૯                પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

મસ્ત મઝાનો દિવસ,ને કુદરત પણ હરખાય;
   જન્મદીન ભઇ મારો, જે આજે છે  ઉજવાય.
                          …….મસ્ત મઝાનો દિવસ.
૫/૬/૦૯ આજની તારીખ,જે આવે જગે એકવાર
૫/૬/૪૯ એ મારી તારીખ,જે જન્મદીન  કહેવાય
અકળલીલા અવિનાશીની,ના પામી એમ શકાય
આવેજગમાં એકજ વાર,તોય યાદગાર બનીજાય
                               …….મસ્ત મઝાનો દિવસ.
સ્નેહ મળ્યો મને સ્નેહીઓનો, જે માપી ના શકાય
મિત્રતાના વાદળ પણ ઘેરા,જે મને ઘેરી જ જાય
શીતળ સ્નેહને  ઉજળો પ્રેમ,જે હ્યુસ્ટનમાં  લહેરાય
મને મળેલ માનવપ્રેમ,નાતેની કિંમતકોઇ અંકાય
                               …….મસ્ત મઝાનો દિવસ.
વંદન ચરણે જલાબાપાને,પ્રભુકૃપા મેળવવા આજ
સાંઇબાબા મને સ્નેહ દેજો,કરજો આજીવનુ કલ્યાણ
ભક્તિ પ્રેમથી રમા કરે,ને રવિ પણ દર્શને હરખાય
દીપલ,નીશીત લાગેપાયે,જે જીવનેકલ્યાણે લઇજાય
                                …….મસ્ત મઝાનો દિવસ.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

                   મેં ની માયા

તાઃ૩/૬/૨૦૦૯                  પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

મેં મેં કરતા શીખ્યો જ્યારથી,લાકડી છુટી જાય
અભિમાનના ઘેરા વાદળમાં,અંધારુ આવી જાય
બેત્રણ ડગલાં ચાલ્યો જીવનમાં,ના માગુ સહારો
સમજી  બેઠો હું અલબેલો, મેં મેં માં હું  ખોવાણો
                                ……..મેં મેં કરતા શીખ્યો.

અહંકાર મને ઘેરીને બેઠો,ના માગુ હું કોઇ સહારો
બે ડગલાં એકલો હું ચાલ્યો,ના કોઇની બલીહારી
મારીબની મતી નિરાળી,મળી સફળતાની ચાવી
મનમાં જ્યોતજલી એકએવી,મેં ની લાવી વાણી
                                 ……..મેં મેં કરતા શીખ્યો.

કરી ગયા જે કામો અનેક,દઇ ગયા જગમાં જે મહેંક
મળીગઇ મને એકસફળતા,માની લીધીમેં મહાનતા
અભિમાનનાછાયા વાદળ,મેંનીમાયા ચાલી આગળ
એક એક હુ ગણતો રહ્યો,પણ બે ના છેડાને ના જોયો
                                    ……..મેં મેં કરતા શીખ્યો.

()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()