પ્રદીપકુમારની કલમે…

                        મીઠુ

તાઃ૧૩/૭/૨૦૦૯               પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

મીઠુ સાંભળી મલકે મન, ને આનંદે ઉભરાય
મીઠુ પડતાં વધાર ખાવામાં,ના કોઇ તેને ખાય
                               ……મીઠુ સાંભળી મલકે.
શબ્દ જગતના માનવીને,જીભ સાચવે પળવાર
આવે પ્રેમ ને દોડે સ્નેહ, કેવી કુદરત છે કહેવાય
એકમેકની સાંકળ ગાંઠે,ને ઉકલે કામપણ અપાર
વાણીની આ રીત વ્યાજબી,સમજે તે તરી જાય
                                 …….મીઠુ સાંભળી મલકે.
સ્વાદ દેહને રહે સદાયે, જ્યાં અન્ન મળે અપાર
મુકતામોંમાં આનંદમળે,નામીઠુહોય જ્યાંવધાર
મન મુકીને હેત વરસે,સ્વાદનો દેહે છે સથવાર
મીઠુ વધાર પડી જતાં,સૌ ત્યજે અન્ન પળવાર
                                ……. મીઠુ સાંભળી મલકે.
અતિ મીઠુ નાસદે દેહે,તેમ નાઅતિ મીઠીભાષા
બન્ને વચ્ચે સુંદર મેળ,જો મળે તમને હદમાંય
ના મીઠુ માગવુ પડે,જ્યાં જરુર જેટલુ લેવાય
મીઠીવાણી મળેવધુ ત્યાં,ઘરબાર પણ ત્યજાય
                              …… મીઠુ સાંભળી મલકે.

+++++++++++++++++++++++++++++

                   ભીખ અને ભરોસો

તાઃ૧૩/૭/૨૦૦૯               પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

સાગર વિશાળ કરુણાનો,જ્યાં ભક્તિ પ્રેમથી થાય
નદીની થઇ જાય નહેર ,જ્યાં ભીખ મંગાતી થાય
                             …….સાગર વિશાળ કરુણાનો.

સત્ય વચન ને વાણીના, વહેણ જ્યાં વહેતા જાય 
મળે માનવતા ને હેત, જે ભીખથી પણના મંગાય
અંતરમાં ઉભરે આનંદ,ને મનમુંઝવણથી દુર થાય
સફળથાય આમાનવજન્મ,જ્યાં ભીખ ભાગતીજાય
                               …….સાગર વિશાળ કરુણાનો.

નિત્ય સવારની ઉજાસમાં,જ્યાં મન પ્રભુમાં પરોવાય
માયાભાગેદુર ત્યાંથી,ને સરળતા જીવનમાં મળીજાય
કૃપા વરસે અવિનાશિની, જ્યાં શ્રધ્ધા ભક્તિથી થાય
ભીખજગતમાં છે કાયરતા ને ભરોસે ભવસુધરી જાય
                                 …….સાગર વિશાળ કરુણાનો.

================================