પ્રદીપકુમારની કલમે…

                         કળીયુગી કાતર

તાઃ૨૬/૭/૨૦૧૦                          પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

કદમ કદમ પર કાતર છે,કળીયુગે ના સૌને દેખાય
નજર ફેરવતા એ નાદેખાય,વાગે ત્યારેજ સમજાય
                          ……….કદમ કદમ પર કાતર છે.
અજબ લીલા કરતારની,જે સમય સમયે બદલાય
જીવના બંધન જગતના,જન્મ મળતા જ પરખાય
સતયુગ કળીયુગની દ્રષ્ટિ,કર્મના બંધનથી લેવાય
મળીજાય માર્ગ મુક્તિનો,જીવને સદગતીમળીજાય
                         ……….કદમ કદમ પર કાતર છે.
ભજન કિર્તન એ ટેકોછે,કળીયુગી કાતર તુટી જાય
મળે આવી શાંન્તિ મનને,જે કૃપા થકી મળી જાય
ના મોહ રહે સંગે જીવની,તુટે માયા બંધન અપાર
જલા સાંઇની ભક્તિસંગે,થઇ જાય જીવનુ કલ્યાણ
                         ……….કદમ કદમ પર કાતર છે.
કળીયુગની આ કાતર એવી,માનવી મન લબદાય
સમય ચુકતા વાગે એવી,ના કોઇથીય બચી શકાય
દેખાવની લંબાઇ લાંબી,નાતેનો છેડો થોડો પકડાય
છુટીજાય જગના આબંધન,જે મૃગજળ જેમ દેખાય
                          ……….કદમ કદમ પર કાતર છે.
એક કદમ માંડતાં ભઇ,બીજો તરત ફસાઇ જાય
સમાજ સહવાસને સંબંધ,એ જીવને જકડી જાય
નાઆરો કે ઓવારોરહે,ત્યાં સાચીભક્તિને શોધાય
જીવને કેડી ક્યાંકથીમળતાં,જગથી ઉન્નતિ દેખાય
                         ……….કદમ કદમ પર કાતર છે.

===******=====*****=====******===