પ્રદીપકુમારની કલમે…

                      જીવનુ લેણું

તાઃ૬/૧/૨૦૧૦                     પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

આંગણે આવવા જીવને, જ્યાં જન્મ મળી જાય
બારણુ ખોલી આવકારતાં,સંબંધ સચવાઇ જાય
                                ……..આંગણે આવવા જીવને.
કુદરતની આ અપારલીલા,ના માનવીથી પહોંચાય
જળચરથી આગળ થોડુ જતાં,અભિમાનમાં લબદાય
પરમાત્માની એકપળમાં,જગે જીવનુ જીવનપુરુથાય
અણસાર નામળે પળનો,ત્યાં જીવનું લેણુ પતી જાય
                               ………આંગણે આવવા જીવને.
બારણે પડતા ટકોરાએ,જ્યાં દેહ બારણુ ખોલવા જાય
સંબંધના સાગરના વ્હેણ,ત્યાં પ્રેમે ઘરમાં આવી જાય
અપારઉભરો કે અતી લાગણી,ના જીવથીકોઇને દેવાય
હદના ઓળંગાય જીવથી જગે,ત્યાં માર્ગ મોકળા થાય
                               ………..આંગણે આવવા જીવને.
જીવને ઝંઝટ વળગી ચાલે,જ્યાં માયામોહના દ્વાર ખુલે
મોહ મતીને વળગી જતાં,ભક્તિ મનથી  દુર ત્યાં ભાગે
જન્મ મરણના અતુટ બંધન,જે જીવને મળતા  સથવારે
મુક્તિ એતો દ્વારે રહેતી,કોઇકાળે ના જીવનેએ મળનારી
                                 ………. આંગણે આવવા જીવને.

==================================

                 સમયના બારણા

તાઃ૬/૧/૨૦૧૦                         પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

મમ્મી મને ભુખ લાગી,ત્યાં સઘળા મુકાય કામ
બાળકનો પ્રેમ લેવા મમ્મી,દે ખાવાનુ પળવાર
                        ………..મમ્મી મને ભુખ લાગી.
પાપા પગલી જોઇ લેતાં,મમ્મીના હૈયા છે હરખાય
આંગળી પકડી ચલાવે,જ્યાં સુધી બે પગલે ચલાય
દેતી ટેકો બાળકને દોડી,તે છે મમ્મીના હૈયેમાં હેત
જીવન ઉજ્વળજોવા સંતાનના,બાળપણથી દે પ્રેમ
                          ………મમ્મી મને ભુખ લાગી.
જુવાનીમાં જ્યાં પગલાં માંડે,બુધ્ધિના ખોલવા દ્વાર
ભણતરની સીડી બતાવી,દે  ઉજ્વળ જીવન હેમક્ષેમ
સાચી કેડી જીવનની દેવા,પ્રેમ અને સ્નેહપણ દઇદે
માબાપના આશીર્વાદ મળતાં,પ્રભુકૃપાને વળી હેત
                         ………મમ્મી મને ભુખ લાગી.
ઉંમર નાઅટકી અટકાય,એ પચાસ ઉપરજ્યાં ચાલે
સમયના બારણા દેખાય,જ્યાં મહેનત અટકી ચાલે
સહારાનીજ્યાં માગણીઆવે,આધારીત બની જવાય
શાંન્તિ રાખી મનમાં ત્યારે,પ્રેમ સૌનો ત્યાંછે લેવાય
                         ……….મમ્મી મને ભુખ લાગી.

++++++++++++++++++++++++++++++++