September 20th 2010

બારણે આવી

                        બારણે આવી

તાઃ૨૦/૯/૨૦૧૦                    પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

ધીમેધીમે દોડતી આવી,સમયે હવે મને સમજાઇ
બારણે આવી છે ઇર્ષા મારે,લઇ મિત્રોનો સહવાસ
                     ……….ધીમે ધીમે દોડતી આવી.
લાયકાતની લીધી પેન,ત્યાં લખાઇ ગયુ છે  કંઇક
વાંચકોને ખુશીમળતાં,કલમ આગળ ચાલતી થઇ
એક બે કરતાં કરતાં,એ સૌનો પ્રેમ મેળવતી ગઇ
મિત્રોનો સહવાસ મળ્યો,એકબેને બાદ કરતાં ભઇ
                     ……….ધીમે ધીમે દોડતી આવી.
ગળથુથીની ગાથાછે,જે નાકદી વર્તનથી બદલાય
છોને ઉભો અંબર પર,તોય ના ઇર્ષાને કદી છોડાય
લાગણી દેખાવ દુનીયા પર,અંતરથીએ ના દેવાય
શરમ શબ્દને ગળી જતાં,ભીખ માગતા એ દેખાય
                    ………. ધીમે ધીમે દોડતી આવી.

==============================

September 19th 2010

તારા વિના

                            તારા વિના

તાઃ૧૯/૯/૨૦૧૦                      પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

આંખોમાં ઉજાસ દીસે,જ્યાં તારા પ્રેમનો સહવાસ
બને દરેકપળ વિરહની,નેછે તારા વિના અંધકાર
                               ……….આંખોમાં ઉજાસ દીસે.
ઉજ્વળ જીવનમાં કેડી મળે,ને ઉમંગ પણ વારંવાર
મળતા તારો સાથ જીવનમાં,દરેક પળને સચવાય
અંતરમાં ઉભરો આનંદનો,જે જીભથીય ના કહેવાય
તારા પ્રેમની એકકડીએ,સાગરને પણ તરી જવાય
                              …………આંખોમાં ઉજાસ દીસે.
મળ્યો મનેઅણસાર જીવનમાં,લીધો મેં એક ઉમંગ
મળી મને પ્રભાત ભક્તિની,જેનો અમૃત જેવો સંગ
આવી જીવનમાં શાંન્તિ,જ્યાં મને થઇ તારી પ્રીત
ભક્તિ તારો સંગ મળ્યો,આ કૃપાની અનોખી રીત
                           …………આંખોમાં ઉજાસ દીસે.

+++++++++++++++++++++++++++++

September 18th 2010

માથુ મટી ગયું

                        માથુ મટી ગયું

તાઃ૧૦/૯/૨૦૧૦                         પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

શિયાળો કે ગરમ ઉનાળો,શરીર સાચવો જીવન જીવતાં 
ખાણી પીણી સાચવી લેતાં,જીવને શાંન્તિ મળીજ રહેતાં
                             ………શિયાળો કે ગરમ ઉનાળો.
વરસાદની વેળા ટાઢક લાવે,દઇ દે દેહને ભીની શાંન્તિ
દેહની વ્યાધી ના પાસેઆવે,જ્યાં મેઘરાજા મહેંર લાવે
ઉનાળાની વાત જ કરતાં,શરીર પરસેવે વ્યાકુળ લાગે
શિયાળાની પ્રકૃતિ જાણી,જેની વાત નાકોઇને કરવાની
                            ……….શિયાળો કે ગરમ ઉનાળો.
ઠંડીઆવે જ્યાં દોડી અવનીએ,કપડાંથી દેહને લપેટાય
માથાનાવાળની રામાયણમાં,નાટોપીથી એને જકડાય
દુઃખતા માથાને કપાળે,લવીંગ તેલ ઘસીને બચાવાય
ના ગોળીની કોઇ જરૂર પડે,કે ના આડઅસર કોઇ થાય
                            ……….શિયાળો કે ગરમ ઉનાળો.

===============================

September 17th 2010

મનની વાત

                             મનની વાત

તાઃ૧૭/૯/૨૦૧૦                             પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

આતો વાત અજબની ભઇ,ના સમજાય જગતમાં અહીં
કેવી કરુણાસાગરની આ લીલા,દેહને ક્યારેક દઇદે પીડા
                             ……….આ તો વાત અજબની ભઇ.
સહવાસ અને સંગાથનો સંગ,લાવે જીવનમાં એ ઉમંગ
મળે મનને શાંન્તિ ત્યારે,લાવે જીવનમાં સુખ એ સાથે
અનેરો ઉભરો આવે જીવનમાં,મનને લાગે એજ પહેલો
વાતમનની કહેવાજેવી,આવે મિત્રો લઇને પ્રેમનીથેલી
                            ……….આ તો વાત અજબની ભઇ.
અભિમાનમાં આળસઆવે,જીવનમાં એકલતા એ લાવે
સુખદુઃખની છે વહેંચણીએવી,માનવતાએ જીવવાજેવી
રહીજાય જ્યાં વાત મનનીમનમાં,દઇ જાય એ ભીતી
ના અણસાર ઉજ્વળતાનો,ને વેડફાય આ માનવજન્મ
                          ………..આ તો વાત અજબની ભઇ. 

==============================

September 16th 2010

ए आर रहेमान

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                           श्री  ए आर रहेमान

ताः१६/९/२०१०       सप्रेम भेंट     प्रदीप ब्रह्मभट्ट
                     (अल्लाह रक्खा रहेमान)

तेरे ह्युस्टनमे आनेसे रहेमान,हमे संगीतकी हेली मिलती है
       खुल जातेहै खुशीयोंके द्वार,जब प्यारकी महेंफील खिलती है

कलाप्रेमकी हो जातीहै पहेचान,जहां सुरकी सरगम  जुडती है
       मिलता सच्चे दीलोसे प्यार,तब मिलती रहेम भी कुदरतकी
देखके ह्युस्टनमें  रहेमानकासन्मान,खुशीसे आंखे भी भीगती है
       करदे जबकृपा जगतके करतार,उज्वल राहे आमिल जाती है

अल्लाहने रक्खा रहेमानपे भरोसा,दे दीया संगीतको सन्मान
      विश्वविहारी हो चले संगीतके संतान,लीये धजा कलाकी साथ
प्रदीपके दिलको  खुशी मिली इतनी,ना शब्द है  कोइ मेरे पास 
     यादहै हमारी तुमको दिलसे,होतारहे जगमें रहेमानका सन्मान

आकर देना प्यार कलाका हमको,जो दीया है आपको रहेमान
      सच्चा प्यारही हमारा दिलसे,नाही है कोइ ओर हमारे अरमान

======================================

    भारतके संगीतकी शान  श्री ए आर रहेमान यहां ह्युस्टनमें कार्यक्रमके
लीये आये है उसी यादकी एक दोर ये गीतसे मे उसे प्रेमसे दे रहा हुं.
स्वीकार करना.
ली. प्रदीप ब्रह्मभट्ट (ह्युस्टन)

September 15th 2010

અરે વાહ.

                               અરે વાહ.

તાઃ૧૫/૯/૨૦૧૦                          પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

ટીકીટ લીધી મેં ડૉલરની,અને જીત્યો હું ડૉલર પાંચ
મહેનત મારી ભઇ પરસેવાની,મળી ગયા મને ચાર
                         ………..ટીકીટ લીધી મેં ડૉલરની.
સમજીલીધું મેં મનથી,કે લૉટરી લેતાં જરુર જીતાય
મહેનતકરતાં આ આગળેપડે,ના શરીરને દુઃખથાય
જોબથીઆવતાં હવે ટેવપડી,ટીકીટ દરરોજ લેવાય
આજે નહીંતો કાલેમળશે,તેમ સમજી નાણાં ખર્ચાય
અરે વાહ એક ખર્ચતા દસ મળે,સારુ એતો કહેવાય
                            ………ટીકીટ લીધી મેં ડૉલરની.
અચાનક અણસાર મળ્યો,મેં કેટલા ખર્ચ્યા આ સાલ
પગારઆપે મને કલાકનો,ને ખર્ચુ દસ ને મળે પાંચ
લૉટરીની લાલચમાંરહેતા,ગુમાવ્યા મળ્યાથી વધાર
લાલચમાયા હતી નાંણાની,અંતે મળીગયો અણસાર
અરે વાહ લત લૉટરીની છુટતાં,બચ્યા ડૉલર અપાર
                            ……….ટીકીટ લીધી મેં ડૉલરની.

$#$#$#$#$#$#$#$#$#$#$#$#$#$#$#$#$#$

September 14th 2010

પેટ કે….

                              પેટ કે……

તાઃ૧૪/૯/૨૦૧૦                           પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

માનવ દેહને તો વ્યાધીઓ બહુ,સમજ ના આવે સૌ
એકને પટાવુ લાંબાગાળે,ત્યાં બીજીની વાત ક્યાં કહુ
                     ……….માનવ દેહને તો વ્યાધીઓ.
શીતળ મળતીતી લહેર મને,મળ્યો દેખાવનો દરીયો
આવી આંગણે ઉભો રહ્યો એ,ચારે કોર મારી એ ફરતો
સર્જનહારની આ લીલા ભઇ,ત્યારે ના મળે કોઇ રસ્તો
અનહદ આવી મળે દેહને,ત્યારે એ નાપચાવી શકતો
                       ………માનવ દેહને તો વ્યાધીઓ.
અતિનો છે અણસાર બુધ્ધિને,નાદેહ એ સમજી ચાલે
હદનીદીવાલ જ્યાં ઓળંગે,ત્યાં નાશરીર થોડુંય હાલે
અન્ન પારકુ પણ ના પેટ,મોંએ ખાધેલુ પચાવી જાણે
ના દીઠાનુ મળેલ જાણો,ત્યાં ના  પેટ પટારાને તાણે
                        ………માનવ દેહને તો વ્યાધીઓ.

==============================

September 13th 2010

હવામાનની હવા

                         હવામાનની હવા

તાઃ૧૩/૯/૨૦૧૦                            પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

ઠંડી ગરમીના આ આવાસમાં,ના કોઇ રખાય ભરોસો
ક્યારેઆવે તાપ ને ક્યારેઠંડી,એતો કહીજાય પરસેવો
                     ………ઠંડી ગરમીના આ આવાસમાં.
સવારે દેખાય તાપ મઝાનો,ને બપોરે તો ઘેરાવાદળ
સંધ્યાકાળે દેખાય સુરજઆછો,કહે હવે જઉ હું આગળ
મેઘ ગર્જના કરી જાય આકાશે,ટીપુંય પડે ના ઝાકળ
એવી લીલા કુદરતનીઅહીં,ના હલેય આંખની પાંપણ 
                      ………ઠંડી ગરમીના આ આવાસમાં.
ડગલુ માંડવા વાહન જોઇએ,ને હવામાન સપ્તાહનું
બતાવે જનતાને વ્હેલુટીવીએ,રડાર ચલાવીને નાચે
દેખાય દુનીયામાં આગળ,પણ ના કુદરતની આગળ
હવામાનની હવા બદલાતા જ,પડી જાય એ પાછળ
                      ………ઠંડી ગરમીના આ આવાસમાં.

###############################

September 12th 2010

ક્યાંથી મળે?

                         ક્યાંથી મળે?

તાઃ૧૨/૯/૨૦૧૦                       પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

દોડુ દીવો હાથમાં લઇને,ને છાપરે ચઢી હું પોકારું
પ્રેમ ને આશીર્વાદની વર્ષા,ક્યાથી મળે ના જાણું.
                            ……..દોડુ દીવો હાથમાં લઇને.
આવ્યો અવનીએ દેહ લઇ,છે જન્મમરણના બંધન
મુક્તિ,માયા કે કર્મધર્મ,એ જીવની ગતીના સ્પંદન
લાગી જીવને જગની માયા,ના જડે મુક્તિની રીત
આજકાલની ઝંઝટમાંશોધુ,ક્યાંથીમળે પ્રભુની પ્રીત
                          ……….દોડુ દીવો હાથમાં લઇને.
અભિમાનની ચાદર મળી,ઓઢી ફરતો હું ચારે કોર
માનુ કે મને મળી ગયું બધુ,ના મારે કોઇની જરૂર
અહંમઆવ્યો આંગનેમારે,ભાગીગયા સૌ સ્નેહી દુર
પસ્તાવાની મળીકેડી,શોધુ ક્યાંથીમળે પ્રેમભરપુર
                        ……….દોડુ દીવો હાથમાં લઇને.

===============================

September 11th 2010

સ્નેહની કાંકરી

                        સ્નેહની કાંકરી

તાઃ૧૧/૯/૨૦૧૦                       પ્રદીપ બ્રહ્મભટ્ટ

પ્રેમનો પત્થર પડે દેહપર,ના ઉચકાય એ કોઇથી
મળે સ્નેહની નાની કાંકરી,ઉજ્વળ જીવન ત્યાંથી
                    ………પ્રેમનો પત્થર પડે દેહ પર.
દેખાવનો ઉલેચે દરીયો,ને છે હાથમાં નાની સોટી
ઝેરની છોને વિશાળ નહેર,પણઉત્તમ અમૃતનુંટીપુ
માગે નામળતી પ્રેમની કેડી,છોને હોય મોટી સીડી
સાચાપ્રેમની એક કાંકરીએ,મળે જીવને સાચી કેડી
                    ……….પ્રેમનો પત્થર પડે દેહ પર.
દુનીયાની છે શીતળમાયા,જે વળગે છે આકાયાને
એક જ કેડી સીધી મળતાં,મહેંકે જીવન સાથી સંગે
નિર્મળ જીવન ભક્તિ સંગે,દેહને સભાનતા દઇજાય
મૃદુ જીવનમાં પ્રેમ મળે,જે જીવન સાર્થક કરી જાય
                       ………પ્રેમનો પત્થર પડે દેહ પર.

===============================

« Previous PageNext Page »